Geen risico’s: zo speelt Opel op safe met de nieuwe Corsa

Deze nieuwe Opel Corsa is een vreemde auto: deze zesde generatie is feitelijk twee keer ontwikkeld door twee verschillende bedrijven. Tot vorig jaar behoorde het Duitse merk nog tot het Amerikaanse General Motors-concern, dat al enkele jaren werkte aan een nieuwe Corsa. Toen dat model bijna op de markt zou komen, werden Opel en het Britse zustermerk Vauxhall verkocht aan het Franse PSA, het bedrijf achter onder meer Peugeot, DS en Citroën. De Corsa van General Motors mocht PSA echter niet overnemen (het model ziet daardoor waarschijnlijk nooit meer het daglicht), dus moest de nieuwe eigenaar razendsnel een eigen Corsa ontwikkelen.

Gelukkig voor Opel was PSA ondertussen zelf al bezig met een nieuwe versie van de Peugeot 208. Daardoor konden de Duitse technici neuzen in de Franse magazijnen en maakt de nieuwe Corsa gebruik van vrijwel dezelfde technologie als zijn Peugeot-broertje. De bodemplaat komt overeen, de onderhuidse systemen zijn uitwisselbaar en ook de motoren en versnellingsbakken komen voortaan uit de schuur van PSA. Op het oog hebben de 208 en Corsa zelfs iets van elkaar weg: de formaten en proporties van beide auto’s komen duidelijk overeen en zelfs de bagageruimte is met een inhoud van minstens 309 liter identiek.

Toch zijn er meer dan genoeg verschillen tussen de twee nieuwe modellen. Afgezien van zijn ontstaansgeschiedenis is de nieuwe Corsa namelijk helemaal geen vreemde auto: qua uitstraling bijvoorbeeld vaart de Opel, ook in vergelijking met de 208 en andere nieuwe concurrenten zoals de aanstaande Toyota Yaris, een ronduit ingetogen koers. Geen schreeuwerige led-verlichting, geen opvallende ontwerpdetails maar een rustig design dat niemand tegen de borst stoot. Wie dat wil kan kiezen voor een afwijkende lakkleur op de spiegelkapjes en het dak, maar verder wil de Corsa duidelijk een allemansvriend zijn.

Datzelfde blijkt in het interieur: waar de Peugeot 208 ‘anders’ wil zijn met z’n i-cockpit (dat een compact stuur combineert met hoger geplaatste tellers) ziet de Opel er bijna verfrissend gewoon uit vanbinnen. Er zit weliswaar een digitaal scherm op de plek van de snelheidsmeter maar dat zit op de ‘normale’ hoogte, heeft een kleinere diameter en minder uitgesproken graphics dan bij de Peugeot.

Voor de één is Opels aanpak wat saai, de ander zal het ‘lekker nuchter’ noemen. Waar sommige auto’s in dit segment steeds meer voor de vorm gaan, zet de Corsa functie duidelijk nog steeds bovenaan zijn prioriteitenlijst. Zelfs de (voor dit segment) vooruitstrevende led-verlichting in de koplampen (die adaptief op onder meer tegenliggers en verkeersborden reageert) zie je nauwelijks aan de buitenkant, terwijl het systeem wel degelijk wat toevoegt. Ook het interieur is doeltreffend: sommige knoppen zijn wat klein maar ze zitten op logische plekken, de afleesbaarheid van de schermen is goed en de zitpositie (2,8 centimeter lager dan in de vorige Corsa) bevalt goed. Wel jammer: de zittingen van de voorstoelen – eveneens overgenomen van Peugeot – zijn aan de korte kant en in tunnels duurt het irritant lang voordat de auto de felheid van de schermen dimt.

De meeste zakelijke kopers in Nederland zijn vooral benieuwd naar de elektrische versie van de Corsa, de Corsa-e: die is nu nog niet leverbaar maar valt volgend jaar met lagere bijtelling te rijden. Die vormt voor leaserijders dus een aantrekkelijk alternatief, met zijn vanaf-prijs van zo’n 30.000 euro. Voor particuliere kopers zijn de benzinemotoren echter interessanter, want die koop je voor beduidend minder geld. De voordeligste motor is een 1.2 met 75 pk (55 kW) die voor een nette 17.000 euro is de prijslijsten staat. Daarmee is de Corsa behoorlijk betaalbaar.

Het loont echter om door te sparen voor de sterkere 1.2, die dankzij een turbo een vermogen van 100 paardenkrachten (75 kW) levert en een prettiger karakter heeft. Deze motor zit standaard gekoppeld aan een handgeschakelde zesversnellingsbak en die schakelt soepel, maar ook wat minder strak dan we van Opel gewend zijn. De vorige Corsa blonk juist uit door zijn heldere, korte schakelbewegingen terwijl de PSA-transmissie in de nieuwe wat minder solide aanvoelt. Gelukkig blijkt de motor voldoende pittig om ook bij lage toeren te reageren, 100 pk is meer dan genoeg voor om de krap 1.000 kilo wegende Corsa vooruit te krijgen. Wie een automaat wil, zit trouwens vast aan de sterkere motorversie met 130 pk. Die kost minimaal 21.199 euro, maar biedt wel meteen een erg fijne automaat met acht versnellingen en veel souplesse.

Opel vertelt heel trots dat ze Corsa veel dynamischer hebben gemaakt dan z’n voorganger, maar dat is onzin. Aan een sportief weggedrag ontbrak het de vorige generatie namelijk niet; die was zo wendbaar en alert dat hij soms zelfs wat zenuwachtig werd. Des te opvallender is het hoe veel volwassener het weggedrag van zijn opvolger is: de nieuwe Corsa verandert nog steeds aangenaam direct van richting en heeft een stabiel, vlot bochtengedrag maar vooral de rust op slecht wegdek is er met sprongen op vooruit gegaan. Putdeksels en richels in het asfalt worden mooi opgevangen, het onderstel is prettig stil en de vering is soepel genoeg voor comfortabele reizen. Op dat vlak is de Corsa beduidend volwassener geworden.

Die volwassenheid is met andere woorden de rode draad bij de nieuwste Corsa. Hij is wat van zijn branie kwijt (een sportief vormgegeven driedeurs komt bijvoorbeeld niet meer, volgens Opel willen kopers tegenwoordig vijf praktische deuren) en zal potentiële kopers niet snel op emotie weten te overtuigen, maar daar zet deze Opel voldoende nuchtere, nuttige en praktische eigenschappen tegenover. En laten dat nu precies kernwaarden zijn waardoor auto’s van dit merk jarenlang zo goed hebben gescoord in Nederland. Wie een betaalbare, zuinige en goed inzetbare compacte auto wil heeft aan deze Corsa een prima keuze. Wie gek wil doen, uitdaging zoekt of enorm wil opvallen, kan beter bij een ander merk gaan winkelen.

Volg elke dag het laatste nieuws van onze autoredactie via Facebook en Twitter. Of schrijf je hier in voor de gratis nieuwsbrief Auto