Cruijff & ik: Herinneringen aan 'Nummer 14'

Leen van den Ende interviewde JC in 1984 bij een door Cruijff zelf georganiseerd evenement. ,,Omdat de jeugd volgens Cruijff meer naar de voetbalvelden moest komen, had hij de wedstrijd Jong Oranje tegen Jong Spanje georganiseerd. De wedstrijd werd gespeeld in het ADO Den Haag stadion (Het Zuiderpark) en er waren ongeveer 20.000 kinderen van de lagere school getuige van. Als amateur-sportverslaggever van de ZOBA (Ziekenomroep in Den Haag) was ik bevoorrecht om deze wedstrijd als enige te mogen verslaan. Na afloop mocht ik dus ook Cruijff interviewen. Onderstaande foto is genomen door een helaas veel te vroeg overleden fotograaf van de Haagse Courant."

Mariette Bakkers werkte van 1994 tot 1998 bij RTL4. Toen ze hoorde dat Johan Cruijff in 1997 bij een aflevering bij Barend & Van Dorp te gast zou zijn zat ze als toeschouwer bij de uitzending. ,,Een collega regelde via de redactie snel twee plekken en die aflevering zat ik met een andere collega op de tribune, fototoestel in de aanslag voor het geval ik de kans zou krijgen met hem op de foto te gaan."

Die kans zou komen. Hoewel het ongebruikelijk was om na afloop met tafelgasten op de foto te gaan, dromde er al snel veel mensen om de nummer 14 heen. ,,Cruijff nam er alle tijd voor en was werkelijk de aardigheid zelve voor iedereen. Ik heb hem die avond tot drie keer toe gevraagd of ik met hem op de foto mocht. Wat voelde ik me dwaas, maar ik kon het eenvoudigweg niet laten. Tot op de dag van vandaag denk ik met plezier terug aan het feit dat hij mijn derde verzoek met een grote glimlach beantwoordde en zei 'natuurlijk gaan we nog een keer op de foto, stel je voor dat de vorige foto's mislukt zijn.'"

Ronnie van der Heijden was in september 2013 samen met twee vrienden in Barcelona voor de Champions League-wedstrijd FC Barcelona - Ajax en bezocht de dag er voor een wedstrijd tussen de beste jeugdploegen van de twee clubs. Na afloop was er voor de ingang van het jeugdstadion een massa ontstaan. ,,We vroegen ons af wat er aan de hand was, waarom daar honderd mensen stonden. Het bleek om Johan Cruijff te gaan. Iedereen wilde een foto met El Salvador of een handtekening. Johan was heel aardig, maar vroeg tegelijkertijd of iedereen rustig kon doen zodat hij een taxi aan kon houden."

Ronnie zag zijn kans schoon. ,,Ik dacht: dit is het moment. Ik bood Johan aan om hem naar huis te brengen, onze huurauto stond immers om de hoek. Johan ging dankbaar op het aanbod in en vroeg zelfs nog of het niet te veel moeite zou zijn. Onderweg naar zijn huis praten we over allerlei dingen. Over waarom Johan morgen niet bij FC Barcelona - Ajax is, de jeugdopleiding van beide clubs, over Louis van Gaal en het feit dat Johan geen mobieltje heeft. We staan zelfs nadat we bij Cruijff thuis aan zijn gekomen nog zo'n twintig minuten te praten."

Voor Paul Vente was de ontmoeting met Cruijff onderdeel van een bijzondere vakantie: ,,Met 10 vrienden waren we in 1995 een off-road motortocht aan het maken in Barcelona. Toen we moesten tanken kwam Johan Cruijff ook net aanrijden. Hij stond direct open voor een praatje, heel sympathiek."

Cruijff bleek jaren later goed van geheugen, toen Vente hem tegenkwam in de ArenA en een gesprek begon over de ontmoeting: ,,Hij wist nog precies waar het over ging, heel bijzonder. De foto is extra speciaal, omdat van de vriendengroep van 10 er inmiddels 3 overleden zijn."

De Achterhoeker Fred Baars volgde Cruijff al sinds de jaren 70. Door de jaren heen was er af en toe contact: ,,Toen hij trainer van Ajax was, heb ik hem een cassettebandje gegeven met daarop commentaar van Theo Koomen uit de jaren '70. Dat vond hij prachtig."

Baars is van plan in zijn huis een heus Cruijff-museum in te richten. Een van de pronkstukken daarvan moet de laatste sigaret worden die Cruijff in het Olympisch stadion rookte. ,,Ik was bij de wedstrijd om de Supercup tussen Ajax en Porto in november 1987. Ik verzamelde alles van Cruijff en wilde die peuk hebben. Die heb ik van de sintelbaan opgeraapt en ik heb 'm nog steeds. Die komt in mijn voetbalmuseum, dat ik over een jaar wil openen."

,,Toen mijn vriend Bart Kemperman in 2005 op zijn sterfbed lag, heb ik Louis van Gaal en Johan Cruijff gevraagd Bart te bellen. Beiden hebben dat gedaan. Cruijff heeft hem een week voor zijn overlijden een kwartier aan de lijn gehad en op alle vragen van Bart antwoord gegeven. Dat zegt iets over de mens Cruijff."

Het WK van 1974 was de openbaring van het Totaalvoetbal. Tijdens de wedstrijden in Duitsland maakte het Nederland Elftal indruk met combinaties, dribbels en veel druk op de bal. 

Maurice Lantinga was één van de toeschouwers tijdens de 2-0 winst op Brazilië in de kwartfinale. ,,Ik was een ventje van zeven jaar oud toen ik Cruijff zag spelen. Samen met mijn twee broers en onze ouders waren we naar Dortmund gereden om de wedstrijd tegen Brazilië te zien. Het was de eerste keer dat ik een wedstrijd in het voetbalstadion zag. Cruijff maakte zelf de 2-0 en ik dacht toen bij mezelf: 'hij kan ook vliegen'. Alles bij elkaar een onvergetelijke ervaring."

Flip van Eijndhoven: ''Bob Fokke en ik kwamen in 2011 terug uit Barcelona en waren op Schiphol aan het wachten op de bagage. We zagen Cruijff en konden het niet laten.''

Ron Oosterwijk: ''Een foto uit 1984. Johan bij de Feijenoordtraining met mijn kinderen Vincent en Remon Oosterwijk. Een week later wilde hij ook nog de foto ondertekenen.''

Lidy van Sonsbeek: ''Tijdens een talentendag in mei 2013 bij Ajax liep mijn zoon Luca van Sonsbeek Johan Cruijff tegen het lijf. Hij had toen geen idee hoe "groot" Johan Cruijff was. Nu inmiddels wel en hij is er uiteraard apetrots op dat deze foto toen is gemaakt.''

Leon de Jong: ''Bijgevoegde bijzondere foto van Johan Cruijff wil ik toch graag met u delen. Deze foto is gemaakt door een persfotograaf uit de buurt van Hengelo bij een oefenwedstrijd van FC Barcelona in Nederland. Het precieze jaar weet ik niet precies, maar het zal ergens in 1991 of 1992 zijn geweest. Tijdens de zomervakantie ben ik, op de foto een klein ventje met blond haar, samen met mijn vader, de man die daar achter staat, naar deze wedstrijd gegaan. Pas door de jaren heen ben ik gaan beseffen hoe uniek deze foto eigenlijk is. Deze foto zagen we een dag later in de krant staan en mijn vader heeft me toen meegenomen naar het kantoor van die krant en daar hebben we originele foto gekocht voor ik meen 10 gulden. Deze originele foto heb ik nog steeds.Deze foto is vandaag extra bijzonder geworden, aangezien na het overlijden van mijn vader in 1997 na een spierziekte nu dus ook een ander fenomeen overleden.''

Yuri Pauwels was in oktober 1993 een week op bezoek bij een in Barcelona studerende vriend. Tijdens zijn bezoek bleek niemand minder dan Johan Cruijff een lezing te geven in een universiteit. Pauwels herinnert zich de dag nog goed: ,,Het was dringen om aan een plek in de zaal te komen, honderden mensen hadden zich verzameld voor de deur. Met een sprint en wat schouderduwtjes lukte het me toch de zaal in te komen. Johan Cruijff zat op het podium met de toenmalige president van Barcelona, Josep Lluís Núñez. De gehele lezing was in het Spaans dus ik heb er niets van verstaan. Toch hing ik aan Johans lippen."

Na afloop wilde Pauwels niets liever dan Cruijff nog een paar vragen stellen. ,,Ik heb een half uur met mijn arm omhoog gezeten, zoals de karakteristieke juich van Johan, maar dan zonder sprongetje. Ik wilde vragen of hij met Oranje naar het WK in Amerika wilde gaan. Ik kreeg de kans niet en de lezing werd beëindigd. Johan stond op en wilde naar de achterzijde van het podium lopen in gezelschap van 30 fotografen en journalisten."

,,Ik was toen nog een vrij timide verlegen jongen van 21, maar op dat moment heb ik dankzij Johan Cruijff de les van mijn leven geleerd: als je niet schiet kan je niet scoren! Ik riep op mijn hardst in het Nederlands: 'Johan! Johan!' Cruijff draaide zich om en liep tussen de fotografen door mijn kant op. 'Wat doe je hier?' vroeg hij aan mij. Ik antwoordde dat ik op bezoek was bij een vriend en ging klaar staan voor de foto. 'Wel lachen he?', zei ik nog uit nervositeit. 'Ja, natuurlijk', zei Johan."

Dennis Ruchti, die tegenwoordig in India woont, was in 1994 mascotte tijdens de oefenwedstrijd FC Groningen - FC Barcelona. ,,Tot op de dag van vandaag is dat voor mij in meerdere opzichten een memorabele wedstrijd. FC Groningen stond bij rust met 4-0 voor. Na rust wisselde Cruijff meerdere spelers en ongeveer twintig minuten in de tweede helft stond de eindstand op het scorebord: 5-5. Onder andere door een wereldgoal van zoon Jordi, die om zijn as heen draaide en in de kruising schoot."  

,,Ik had me vooraf een doel gesteld: met Johan Cruijff op de foto. Mijn vader stapte op Johan af en hij reageerde heel leuk. Hij was benaderbaar en nam de tijd. Op het moment zelf vroeg ik geen handtekening maar na tussenkomst van een medewerkster van Ajax is die toch nog op de foto gekomen. Ik was als een kind zo blij."

Joop Nieuwenhuizen op de foto met Johan Cruijff. In de voorbereiding op een Europese wedstrijd in 1982 was Ajax neergestreken in Kijkduin. Deze foto werd genomen naast de trainingsvelden van de in 2005 verdwenen club HSV Kranenburg.