Sharon M. staat als allereerste van tientallen verdachten voor de rechter voor haar rol bij de heftige rellen, waarbij politieauto's in de brand werden gestoken en agenten gericht schoten. De 29-jarige uit Spijkenisse draait er niet om heen als ze eenmaal zit. Waar ze bij de politie nog ontkende zegt ze nu: ,,Het klopt. Ik heb met stenen gegooid.’’ 

Ze heeft er spijt van, zo zegt ze herhaaldelijk. Veel spijt. Voor wat het met de agenten deed, maar ook wat het betekent voor haarzelf. ,,Ik kwam naar de Coolsingel om mee te doen aan een vredige demonstratie. Maar ik had er nooit naar toe moeten gaan. Mijn leven is verpest.’’

,,Toen ik vage figuren zag met bivakmutsen, mondkapjes en capuchon op, besefte ik dat het foute boel was’’, vertelt ze de rechter woensdag. Toch ging ze niet weg. Niet direct, maar ook later niet. ,,Ik heb eerst met een andere vrouw de bewoners van het gebouw gewaarschuwd.’’ 

Daarna zou ze demonstranten met een rolstoel hebben geholpen. Hoe kan het dat die schijnbaar hulpvaardige vrouw later op de avond haar andere gezicht liet zien? ,,Ik liet mij meeslepen’’, het simpele antwoord. ,,Ik was boos dat politie op mensen inreed.’’  

Op camerabeelden is te zien hoe M. met een lach rondloopt, lang na de eerste explosie van geweld waarbij politiemensen hun auto's verlieten en er gericht werd geschoten. De sigaret tussen haar vingers geklemd, terwijl ze herhaaldelijk haar middelvinger opsteekt. De ME’er in het busje dat ze op de Lijnbaan bekogelt, meent eerst twijfel in haar ogen te zien. Dan vliegt de steen toch door de lucht. 

M. rent niet weg, maar blijft staan. Zij wordt ter plekke gearresteerd en nu veroordeeld -ook tot het betalen van duizend euro van de schade- waar tientallen anderen slimmer zijn en wel uit handen van de politie blijven. Voorlopig dan. Naar hen wordt via camerabeelden gespeurd.

Het Openbaar Ministerie neemt de rol van M. en tweede verdachte Terence B. (29 jaar) uit Delft hoog op. Al dreven zij misschien niet de agenten in het nauw, zij gooiden wel stenen en hadden zo hun eigen rol bij het ‘excessief geweld’.  ,,De Coolsingel was een oorlogsgebied’’, gebruikt de officier van justitie dezelfde woorden als haar collega eerder dit jaar bij de avondklokrellen. ,,De demonstratie sloeg snel om naar een hetze tegen agenten, brandweerlieden en ambulancepersoneel.’’

Agenten zetten op papier wat de rellen met hen deden. ,,Ik heb gevreesd voor mijn leven’’, citeerde de officier van justitie een van de agenten. ,,In twintig jaar bij de politie heb ik nog nooit meegemaakt dat een mensenmassa zich met zoveel geweld tegen de politie richt. Mijn zoon is overstuur, mijn vriendin ziet het niet zitten dat ik weer naar mijn werk ga.’’ Een andere agent maakte zich grote zorgen over zijn hond, die in een achtergelaten auto zat. 

Beide verdachten -die elkaar niet kennen- hebben een strafblad met ook veroordelingen voor geweld. Dat telt mee in de straf. Net als de heftigheid van de rellen waarin zij een rol hebben gespeeld. ,,De massa deinsde niet terug toen de agenten waarschuwingsschoten losten. Mensen bleven recht vooruit kijken. Er werden gebaren gemaakt van ‘schiet maar, schiet maar’,’’ aldus de rechter.