,,Vroeger kwam ik best eens met lege handen aanzetten, maar nu neem ik, als ik bij iemand langsga, het liefst iets mee. Een kunstboek, een chocoladecake, een tasje met borrelspulletjes. Koreanen nemen ook altijd iets mee, ook als er geen aanleiding toe is, en dat vind ik mooi. Dat je aan de ander denkt: waarmee zou ik hem of haar een plezier kunnen doen? Dat er een evenwicht is in een sociale relatie, een bepaalde balans.