Omstreden rechercheur blijft verhoordocent op Politieacademie

Een grondige reconstructie in de Volkskrant plaatst vraagtekens bij de geschiktheid van Ben - zijn achternaam is niet bekend gemaakt - als docent van de nieuwe generatie verhoorders bij de recherche. In de zoektocht eind jaren 90 naar de moordenaar van Geke van 't Leven-de Goede uit Arnhem zou Ben verdachte Ömer A. onder te grote druk hebben gezet.  Daardoor bestaat een grote kans dat zijn afgelegde bekentenis vals is. 

Dat is een groot probleem, omdat de verklaring van Ömer A. het fundament is waarop de veroordelingen van 9 mannen rusten. Als dat wegvalt, is er wellicht sprake van enorme justitiële misser.

Op dit moment geeft Ben les in verhoortechnieken aan de Politieacademie. En dat blijft hij voorlopig gewoon doen. ,,We hebben het artikel ook gelezen'', zegt woordvoerder Pieter Beljon tegen de Stentor. ,,We zullen het rapport van ACAS bestuderen. Dan zullen we kijken óf we iets moeten doen en, zo ja, wát we moeten doen.''

Tot die tijd geeft Beljon geen nader commentaar. ,,In zijn algemeenheid geldt dat je onschuldig bent tot het tegendeel is bewezen. Laten we dat principe ook in deze zaak toepassen.'' 

Er is genoeg reden om uit te gaan van dit zwarte scenario. De Volkskrant baseert zich mede op het advies van de Adviescommissie afgesloten strafzaken (ACAS) van de Hoge Raad. 

Deze commissie bestaat uit gerenommeerde juristen die bij twijfelachtige veroordelingen het strafdossier opnieuw onderzoeken. Hun conclusie over de verhoren is vanmiddag openbaar gemaakt. Daarin staat: ,,Op basis van integrale kennisneming van de videobanden die van de verhoren beschikbaar zijn, kan worden vastgesteld dat alle factoren die naar huidig wetenschappelijk inzicht het risico op een valse bekentenis verhogen ook feitelijk aanwezig waren.'' 

Ömer A. werd urenlang tot late tijdstippen verhoord. Volgens de commissie is wetenschappelijk vastgesteld dat er een uitdrukkelijk verband is 'tussen lange verhoren, mentale uitputting en de kans op valse bekentenissen.' 

De verdachte brak uiteindelijk en bekende betrokkenheid. Alleen kwam de informatie die hij gaf in zijn bekentenis niet overeen met andere daderinformatie en tips waarover de recherche beschikte. Rechercheur Ben en zijn collega's negeerden deze tegenstrijdigheid. Het openbaar ministerie en de rechters gingen mee in de methode van de politieagenten. 

De Arnhemse Villamoord vond plaats in 1998. Het 63-jarige slachtoffer werd in haar villa aan de Apeldoornseweg in Arnhem doodgeschoten en bestolen. Een 33-jarige vriendin die aanwezig was, raakte zwaargewond. Negen mannen uit het Nijmeegse en Arnhemse drugsmilieu werden veroordeeld, een van hen pleegde zelfmoord in zijn cel. Hij ontkende tot het laatst. Een tiende verdachte, een Duitser, ontliep een veroordeling. De buit bestond uit een portemonnee, een paar bankpasjes en een gouden slavenarmband. Het moordwapen is nooit gevonden. Nieuw dna-onderzoek werpt nu nieuw licht op de zaak.