Rechters willen in plaats van ‘verplichte celstraf’ weer makkelijker taakstraf kunnen opleggen

Het is strafrechters in Nederland verboden een taakstraf op te leggen in een bepaald aantal gevallen. Bijvoorbeeld bij een straf die tot (minstens) zes jaar cel kan leiden. Maar ook in een aantal zedenzaken is dat het geval, zoals het in bezit hebben van kinderporno, het ‘verleiden’ van een minderjarige of het bezoek aan een minderjarige prostituee. 

Om het taakstrafverbod met name in zedenzaken te omzeilen, delen rechters wel eens hele korte celstraffen van één dag uit om daar dan een taakstraf aan toe te voegen. Dat mag van de wet namelijk weer wel. In het recente verleden gebeurde dat met name nog wel eens in rechtszaken tegen mannen die minderjarige prostituees bezochten.

Naves zegt in het jaarverslag ook dat een op handen zijnde uitbreiding van het taakstrafverbod ‘nog minder ruimte gaat bieden voor een passende straf’. Er ligt een voorstel om het taakstrafverbod uit breiden van ‘ernstige geweld- en zedenmisdrijven’ naar ‘elke vorm van fysiek geweld tegen personen met een publieke taak in het kader van de handhaving van de orde of veiligheid’. 

Met dit voorstel worden personeel in het openbaar vervoer en de zorgsector beter beschermd tegen geweld, net als jeugdbeschermers, rechters, griffiers, officieren van justitie en advocaten, inspecteurs van de inspectiediensten, beveiligers en bewakers, verkeersregelaars, defensieambtenaren, deurwaarders en reddingszwemmers, zo staat in het voorstel dat nog langs de Eerste Kamer moet. 

Het taakstrafverbod is een van de knelpunten die rechters signaleren in de wetgeving bij het doen van hun werk. Een ander is dat werkgevers zelden of nooit aan een ontslagvergoeding kunnen ontkomen, zelfs al zijn ze al zo goed als failliet en zijn hun spaargeld en pensioen al verdampt. 

Ook noemt Naves zaken als het opleggen van boetes die het Centraal Administratie Kantoor bij de rechtbanken aanbrengt omdat mensen hun eigen risico van de ziektekostenverzekering niet betalen: ,,Het gevolg is dat mensen met toch al lage inkomens worden geconfronteerd met torenhoge proces- en beslagkosten.” Of zaken rond financieel zwakke huurders die bij verlies moeten opdraaien voor proceskosten. 

Naves noemt het allemaal zaken rond mensen met een ‘toch al zwakke positie die verder het moeras in worden getrokken’. Zaken waarin de wet rechters te weinig mogelijkheden geeft om ellende te voorkomen. 

Naves legt in zijn voorwoord in het jaarverslag uit waarom rechters - die zich in het verleden zelden uitlieten over dit soort zaken - dat vandaag de dag anders doen. ‘Onze rechters zien waar het recht in de dagelijkse praktijk knelt. Zij kennen de buikpijndossiers en knelpunten in de wetgeving. Ik denk dat we rechten en vrijheden beschermen door deze observaties te delen.’

Henk Naves baarde vorig jaar opzien met zijn ‘mening’ in de zaak-Peter R. de Vries, waarin hij erop wees dat elke Nederlander die wel eens drugs gebruikt, criminele imperiums als die van Ridouan Taghi in stand houdt, de man van wie wordt gedacht dat hij achter de moord op Peter R. de Vries zit.

Bekijk onze nieuwsvideo’s in onderstaande playlist: