De volgende ochtend wordt de visser nog gedreven door adrenaline. Op de camping in Hardenberg was het lastig in slaap vallen vrijdagavond. ,,We gingen bewust op meerval vissen. Ik ben een roofvisser. Ik heb wel eerder meerval gevangen, maar dat was in Italië. Leuke gevechten, maar dan gaat het om vijftig centimeter. Dit is wat anders.”

Samen met vismaatje Sido Terpstra gaat Kersten met enige regelmaat op pad. In dit geval met de bellyboat: een half bootje waar je met een waadpak en flippers in zit. ,,De ene auto op het ene punt, de andere stroomafwaarts veel verderop. En dan laat je jezelf afzakken. Een rivier is het mooist. En helemaal de IJssel, met vrij verval en geen stuwen. We weten dat er meerval zit. Maar tot nu toe nog nooit een gevangen.”

Met inktvis en wormen lokten de twee de meerval. ,,Ik viste op vijf meter diepte met aas op drie meter. Toen ineens die klap. Dan weet je dat hij groot moet zijn. Deze kracht, ongelooflijk. Dan moet je nog uitkijken dat je niet voorover gaat. Met je flippers kun je aardig kracht zetten. Maar deze vis was wel zeventig, tachtig kilo. Het werd een complete workout. Vijf kribben verder kon ik aan de kant komen. Het was meteen wel duidelijk dat ik deze meerval niet op m'n bootje kon hijsen.”

Eerst probeerde hij zelf de vis nog te pakken, maar daar was het dier te groot voor. ,,Toen was Sido al in het water gesprongen en heeft 'm op het strandje geholpen. Daar hadden we natuurlijk meteen bekijks. Het was lekker weer vrijdagavond. En verschillende mensen die daar zwommen schrokken. Die hadden geen idee dat dit soort grote vissen in de IJssel zitten. Het was ook imposant. Waarschijnlijk is dit de grootste vis die ik ooit vang. Nu kan ik stoppen", lacht Kersten. Om meteen toe te voegen: ,,Maar dat doe ik niet hoor. Ik vis al vanaf mijn vijfde. Ik denk niet dat ik ooit stop.”