Vroeger werden we iets te vaak aan ons lot overgelaten, nu slaan we door in het beschermen van onze kinderen

Ik weet niet hoe het met u zit, maar toen ik vroeger bij ons in de buurt buiten speelde, samen met mijn vriendjes en twee oudere broers, liepen we elke dag wel wat averij op. De ene keer schramde je een elleboog, tijdens een poging om via de regenpijp op een dak te klimmen, en anders stroomde het bloed wel uit onze knieën nadat we iets te fanatiek met elkaar hadden gevoetbald – inclusief de befaamde Afrikaanse tackles.