Het loslaten van de elften is een actie van Duitse en Nederlandse natuur-, water- en sportvisserijorganisaties.

Door jonge elften uit te zetten in de buurt van een populair paaigebied waar ze hun eitjes afzetten, hopen de natuurliefhebbers dat het aantal vissen toeneemt, zoals in Duitsland ook al gebeurt. Daar worden al langer larven van elften losgelaten in de Rijn. Het leidt tot een voorzichtig herstel van de elftenstand, maar het is nog niet genoeg. De Duitsers verwachten nog vijf tot tien jaar door te moeten gaan met uitzetten.

Met de visstand in de grote rivieren gaat het de laatste jaren steeds beter. Dankzij milieumaatregelen in de jaren 80 is het water minder vervuild en de waterkwaliteit enorm vooruitgegaan. Maar het aantal trekvissen zoals elft, zalm en steur blijft nog achter.

De elft wordt geboren in zoet water, in beken en rivieren. De vis trekt naar zee en wordt daar volwassen. Aan het eind van zijn leven trekt de elft weer de rivier op om in zoet water te paaien en te sterven. Op hun trektochten komen de vissen heel veel hindernissen tegen, zoals dammen en stuwen in de rivieren. Nederland werkt samen met Duitsland - met Europese steun - om zoveel mogelijk vrij stromende rivieren zonder blokkades te realiseren.

Eerder werden in Nederland al zalmen en steuren uitgezet. De houting, ook een zoutwatervis die in zoet water paait, is vooral door Duitse inspanningen met succes teruggekeerd in de rivieren. De Groen Blauwe Rijn Alliantie, zoals het samenwerkingsproject rond de vissen heet, bekommert zich ook om het grensoverschrijdende leefgebied van de otter in de Gelderse Poort in Nederland en het Rijngebied in Duitsland.

In juli 2020 kwam in het nieuws dat onderzoekers op het Haringvliet bij Hellevoetsluis voor het eerst sinds tijden elften aantroffen.