Waar Tuinzigt tijdens een WK helemaal oranje kleurt moet de vlag van NAC zijn plek nog duidelijk krijgen in de wijk. Toch is de vaandel van de club uit 1912 al wel te vinden als je goed zoekt. Zo hangen er een stel aan de gevel bij Olav van den Beemt in de Kolfbaanstraat. Net als ieder mens met een geelzwart hart herinnert het stuk textiel hem vooral aan de avondjes NAC van weleer. ,,Voor mij is NAC wel een uitlaatklep en dat zullen jongens die nu 20 jaar zijn nog veel erger hebben.”

Zelf zat Van den Beemt als 7-jarig jochie al onder het scorebord aan de Beatrixstraat. Het gesigneerde shirt van Tamás Pető boven de kamerdeur laat zien dat deze besmetting met NOAD nooit is verdwenen. Ook over de kansen van de club spreekt Van den Beemt als een echte NAC-supporter. ,,Het voetbal is niet al te best, maar we doen nog mee en gaan volgend jaar echt sprankelen mét publiek.”

In de Ahornstraat een paar blokken verderop vermoedt bestuurslid van Vak G, James, (niet echte naam) dat niet alle supporters hun vlag al hebben ontvangen. Verder vermoedt hij dat het wegblijven van de 12e man NAC minimaal tien punten heeft gekost. ,,Tijdens zo’n kutwedstrijd als tegen Dordrecht, dan schreeuwen we er normaal een overwinning uit.” 

Toch verwacht ook James dat NAC ondanks deze handicap het seizoen als een winnaar gaat afsluiten. En zo hoort het ook, want een echte NOAD-mentaliteit kan je alleen laten zien in zware tijden.