Stoltenberg zei dat vanuit Riga, waar de Navo-ministers van Buitenlandse Zaken vandaag en morgen hun najaarsoverleg hebben. Duidelijker nog dan afgelopen vrijdag zei Stoltenberg wel dat er een verschil is tussen Navo-bondgenoten, die bij een eventuele aanval onmiddellijk hulp krijgen van de rest, en een ‘zeer gewaardeerde partner’ als Oekraïne, voor wie die verdragsmatige bijstandsverplichting niet geldt. 

,,Die verlenen we politieke en praktische steun in de vorm van training, capaciteitsopbouw en materiaal.” En het is natuurlijk niet voor niks, zo onderstreepte Stoltenberg, dat de Navo na de Russische annexatie van de Krim en militaire steun aan separatisten in Oost-Oekraïne strijdgroepen legerde in Polen en de drie Baltische landen en ze haar presentie op en rond de Zwarte en Baltische Zee fors opvoerde met marineschepen en vliegtuigen. ,,Maar verdediging van onze bondgenoten is en blijft onze primaire opdracht.” 

De 40.000 man extra waarop Stoltenberg doelt is de Navo Response Force, waarvan de omvang de afgelopen jaren is verdrievoudigd. Stoltenberg waarschuwde de Russen al eerder voor ‘ernstige gevolgen’ als ze opnieuw het grondgebied van een soeverein land als Oekraïne schenden. Daarmee, zo zei hij vanavond, bedoelt hij geen militaire tegenaanval, ‘maar zware politieke, financiële en economische sancties’: ,,Ze betalen dan een hoge prijs.” 

Het dreigement van Loekasjenko dat Belarus Moskou onmiddellijk militair zal bijstaan als de Navo militair geweld gebruikt, voert de spanning alleen maar verder op. Volgens Stoltenberg zou Loekasjenko er beter aan doen zijn cynische spelletjes met vluchtelingen langs de grens met Polen en Litouwen te stoppen, en het recht van zijn bevolking te respecteren om over haar eigen toekomst te beslissen.

Ondanks alle Navo-intelligence, zo erkent de Navo-topman, weet het bondgenootschap nog steeds niet wat de Russische intenties zijn. ,,Maar hun troepenopbouw is uitgelokt noch aangemeld, ze zijn Oekraïne al eerder binnengevallen en blijven de separatisten in de Donbas steunen. Of er dan 20 procent kans is op nieuwe agressie of 80 procent maakt niet uit, wij moeten op het ergste zijn voorbereid.”    

Honderden uitgeputte Irakezen zijn inmiddels ook weer uit Belarus vertrokken: