Een juryrechtbank in Salzburg achtte Michael L. uit Utrecht schuldig aan poging tot moord op een 40-jarige Oostenrijker, op 8 juli 2020 in het centrum van het populaire vakantieoord. Hij schoot tijdens een ruzie maar liefst achtmaal op de man uit Wenen, vervoerde het zwaargewonde slachtoffer in de kofferbak van diens auto naar een bosgebied en duwde het lichaam van een steile helling.

De rechtbank veroordeelde de Nederlander tot een gevangenisstraf van 20 jaar en tbs met dwangverpleging in een instelling voor psychisch gestoorde en gevaarlijke wetsovertreders. Hij lijdt volgens de rechtbank aan een antisociale persoonlijkheidsstoornis (impulsief en agressief). De opname is voor onbepaalde tijd en eindigt pas als L. geen gevaar voor de buitenwereld meer vormt. Het slachtoffer kreeg 66.000 euro smartengeld toegewezen, meldt de rechtbankwoordvoerder. De advocaat van de man uit Wenen had 70.000 euro geëist. 

Slotenmaker en tatoeëerder L. - gedrongen postuur, kaalgeschoren hoofd, donker baardje - is in Nederland al achttien keer veroordeeld waarvan vijf maal voor geweldsdelicten. Hij kwam in april vorig jaar op vrije voeten. Eind juni 2020 huurde L. een appartement in een hotel in Zell am See om er een nieuw leven te beginnen en te werken als tatoeëerder, zo verklaarde hij tijdens de rechtszaak. 

Die begon woensdag met een verrassing. Na vijftien maanden te hebben gezwegen ‘omdat de politie toch alles tegen mij gebruikt’ legde de verdachte voor de achtkoppige jury en drie beroepsrechters een verklaring af. Die leek aanvankelijk op een bekentenis - ‘ik neem de verantwoordelijkheid voor de feiten’ - maar later zei hij poging tot ‘moord’ een groot woord te vinden omdat hij het slachtoffer niet wilde doden. ,,Als ik hem had willen vermoorden, had ik hem in het hoofd geschoten’’, hoorden Oostenrijkse media de verdachte tijdens het proces zeggen.

Volgens L. wilde het slachtoffer zijn pistool van het type Walther PPK kaliber 7,65 millimeter kopen voor 850 euro. Ze hadden elkaar ontmoet in een verhuurbedrijf voor e-steps, waar de veertiger werkte. Op 7 juli gebruikten ze samen alcohol en drugs. Daarbij zou de Oostenrijker hebben beloofd een vriend van de Utrechter op te halen in Flintsbach an Inn (Beieren), zo'n 95 kilometer westelijker vlak over de Duitse grens.  

Tijdens de autorit ging het gruwelijk mis. De Oostenrijker wilde toch niet naar Beieren rijden en richtte het pistool op zijn passagier. ,,Ik sloeg het uit zijn handen. Daarbij viel een schot’’, verklaarde L. om daarna te bevestigen wat in de aanklacht tegen hem stond. Hij stapte uit het door de Oostenrijker bestuurde voertuig en schoot zeven keer op hem. Terwijl het zwaargewonde slachtoffer het autoportier opende en op straat viel, snelde de Nederlander naar diens appartement iets verderop en herlaadde zijn pistool. 

Daarna keerde hij terug naar de plaats-delict en hees het slachtoffer in de kofferbak van diens auto. Vervolgens schoot hij nog een keer op hem ‘waarna het wapen weigerde’, reed een nabijgelegen bosgebied in, dumpte het lichaam bovenaan een steile helling en gaf het een zetje. Voor het schieten terwijl de Oostenrijker geen bedreiging meer vormde en voor het dumpen van diens lichaam gaf hij geen verklaring.

De Nederlander kon in zijn hotelkamer worden gearresteerd dankzij zijn hotelsleutelkaart die hij had verloren bij het inladen van het slachtoffer. Diens wagen stond in de buurt met het moordwapen op de passagiersstoel. De Oostenrijker werd in de vroege ochtend gevonden. Hij had nog een noodoproep kunnen versturen, waarna de politie zijn mobieltje wist te traceren. De man uit Wenen had schotwonden in buik, testikels, rechterheup en een hand. Hij zit nu in een rolstoel, is afhankelijk van beademingsapparatuur en moet nog enkele operaties ondergaan. ,,Het was toeval en geluk dat het slachtoffer overleefde”, zei de vrouwelijke rechtbankvoorzitter. ,,Bij zo'n mate van wreedheid zonder een begrijpelijke aanleiding, kan de straf alleen de maximale zijn.’’