De kermis in Den Bosch is al een attractie op zich

Oliebollen, ja, die horen bij de kermis. Net als een pondje paling en zo’n mierzoete plèkbal van de snoepkraam. Of dan die typische kermismuziek, want waar je ook loopt, overal klinken diezelfde jingles: ‘are you ready, yo yo yo yo!’. ‘Turbo!’

Ga naar de kermis in Den Bosch en je weet precies wat je kunt verwachten. Het is het domein voor kleffe stelletjes die hand in hand over de Markt dwarrelen. 

Oma’s die trots en óók nog na ritje drie vol enthousiasme naar Sophietje/Marietje/Pietje in de draaimolen zwaaien terwijl opa nog maar eens een foto maakt. Vaders en moeder die hier alleen zijn omdat die kinderen van vriendjes heus wel hebben gehoord dat de kermis in de stad is dus kom er dán maar eens onderuit.

Op de kermis struikel je over de jengelende jong die niet willen horen dat het na touwtjetrekken én zeven attracties én een ijsje wel mooi geweest is en dat papa  niet nóg een keer zijn portemonnee pakt zodat ze nog een keer kunnen grabbelen à 2 euro per kind.

Het is allemaal typisch kermis en dat weet je dus van tevoren. Maar toch verveelt het nooit. Want alleen al rondlopen op de kermis is een attractie op zich, je hoeft er niet eens muntjes voor te kopen. 

Zelfs niet op een dinsdagmiddag - toch niet de meest sprankelende dag - in de week dat de scholen weer zijn begonnen.

Acht meiden gaan gillend over de kop. Hun lange haren dwarrelen door de lucht, even later staan ze al giebelend weer op de grond. ‘Waaaaah, ik dacht dat ik moest kotsen!’, roept er eentje. 

Op het terras van De Paternoster is het ouderenmatinee aan de gang. Bewoners van zorginstellingen laten zich  verwennen  met muziek van Wilma, Richard en Bert, een hapje en een drankje. Ooit, tientallen jaren geleden, struinde de Bossche Drieka van Kasterelee (82) ook zo met vriendinnen over de kermis, verklapt ze. ,,Dat was dé plek om verkering te krijgen”, weet ze nog.

De hormonen fladderen al die jaren later ook nog vrolijk rond. Bij de botsauto’s gaat de 14-jarige Basje, nonchalant zijn arm aan het stuur, in de achtervolging op twee meiden uit zijn klas. Even verderop ook geen testosterontekort bij de boksbal waar zeven haantjes uittesten wie de grootste spierballen heeft. 

Bij de schiettent leeft een man zich lekker uit, het oogt alsof-ie het vaker doet. Zijn vrouw en dochters kijken dan ook goedkeurend toe. En tegenover de Hema kiepert een stel van een jaar of zestig in razend tempo muntjes in de gokautomaten. Hé, daar zijn de vriendinnen weer. Even later gillen ze de longen uit hun lijf in de breakdance.   

Ja, de kermis. Elk jaar is het weer hetzelfde. Maar ieder jaar is het toch weer een fantastisch mooi tafereel.