Groepswonen op landgoed Coudewater in Rosmalen? Wel, niet of misschien mogelijk

Groepswonen gaat niet over een commune of zo, verduidelijkte Katja Laerkedal desgevraagd in de pauze van de tweede informatieavond over de plannen voor Coudewater. Zij is één van de mensen die op het landgoed wil gaan wonen met gelijkgestemden. Allemaal een eigen woning, maar zo gegroepeerd dat ‘mensen niet anoniem via de achterdeur hun huis in gaan’. Bijvoorbeeld gebouwd in een ‘cirkel’ die zodat een gezamenlijke centrale buitenruimte ontstaat. Waar je kunt ontmoeten. Of een gezamenlijk hok voor de fietsen of de wasmachines. 

Al vanaf het moment dat duidelijk werd dat GGZ Oost-Brabant Coudewater zou verlaten probeert een groep mensen groepswonen daar voor elkaar te krijgen. Tot nu toe zonder succes, constateerde Kitty Hesen. Zij is van Kilamanjaro Wonen dat de initiatiefnemers begeleidt in hun plannen. 

De mogelijkheid tot groepswonen was één van de ideeën die de ontwikkelaars van Land van Coudewater de afgelopen maanden binnenkregen. Ontwikkelaar Van Wanrooij en DPN (damen de VOF Land van Coudewater) hadden belangstellenden bewust opgeroepen om vooral mee te denken en ideeën te leveren. Want hoewel het project te maken heeft met een lange lijst regels van de gemeente en de vorige eigenaar, zijn er mogelijk ideeën die kunnen worden ingepast.

Zo’n tachtig reacties  kwamen er binnen. De suggestie om op het landgoed bijenkasten te plaatsen en het bijenvriendelijk te maken, lijkt vrij eenvoudig in te passen. Maar zomaar meer of minder dan de geplande 400 woningen bouwen, dat is niet aan de orde, zei Hans Hartman. Waarop de aanwezigen in de goedgevulde  zaal van de Kentering zich afvroegen: mooi hoorf, meepraten over zo’n belangrijk project. Maar wat is de zin ervan als toch niets kan? 

Helemaal niets is ook niet waar. De hooimijt uit 1926 blijft waarschijnlijk behouden (Hartman: podium voor concerten?). Het gebouw Veldzicht niet, ondanks het pleidooi van leden van de Heemkundekring omdat in de kelder veel mensen verbleven in de laatste oorlogsmaanden. Er komt wel een kunstwerk dat daaraan herinnert.

Tenslotte het groepswonen. Hans Hartman wil er wel degelijk serieus naar kijken. ,,We hopen dat gemeente, bij de kavelindeling, bereid is om aan te geven dat het op een bepaalde plek in het bestemmingsplan zou kunnen.”