Als (kick)boksinstructeur wist de 56-jarige Pijnenburg dat bewegen goed is voor parkinsonpatiënten, waarop hij twee keer per week met zijn vader ging trainen. Dat werkte zo goed dat Pijnenburg besloot de eerste Parkinsonboksschool in Brabant te beginnen. Bij Fitland Den Bosch (Hedikhuizerweg) start hij vrijdag met de eerste les.

,,Bij parkinsonpatiënten is de productie van dopamine en endorfine beperkt. Hierdoor treedt een verstoring op in het doorgeven van signalen tussen de hersenen en de spieren. Mogelijke gevolgen zijn trillende handen en moeilijk lopen of praten. Alleen door medicijnen of intensief te bewegen kunnen die stofjes weer worden aangemaakt", aldus Pijnenburg.

Hij struinde het internet af en kwam een boksschool voor parkinsonpatiënten in Ede tegen. Zij verwezen hem naar een Amerikaanse onlinecursus tot instructeur parkinsonboksen. Volgens Pijnenburg, die zijn certificaat haalde, zijn er in Nederland vier of vijf vergelijkbare initiatieven.

Met zijn vader begon hij bij de basis. Een heel klein stukje joggen en rug- en buikspieroefeningen. Toen dat goed ging pakte hij de bokshandschoenen erbij. ,,Je moet kleine stapjes zetten. Geduld is een pre", zegt Pijnenburg. Hij is van mening dat boksen zo goed werkt omdat zowel de coördinatie, als de flexibiliteit, snelheid en balans worden getraind.

Het verschil met een gewone bokstraining is dat parkinsonpatiënten niet sparren met elkaar. Alles wordt op pads en bokszakken gedaan. Ook de techniek staat niet voorop. Het gaat vooral om het opdoen van vertrouwen en beheersen van het evenwicht terwijl je slaat. B

ij de trainingen zijn naast Pijnenburg zes vrijwilligers ter ondersteuning aanwezig. Ook werd hij samen met fysiotherapeut John van Loon uit Engelen.

Pijnenburg, zelf ook afkomstig uit Engelen, keek twee dagen mee bij de parkinsonboksschool in Ede. Vooral het plezier en de lach op de gezichten van de deelnemers viel hem op. ,,Veel parkinsonpatiënten hebben het gevoel dat ze er alleen voor staan. Door samen te sporten, creëren we een wij-gevoel. Plezier is een van de belangrijkste aspecten tijdens de training."

In aanloop naar zijn eerste les postte hij meerdere berichten op sociale media. De reacties waren naar eigen zeggen overweldigend. ,,Ik heb verzoeken uit het hele land gekregen. Maar daar kan ik nu niet aan voldoen. Het zou mooi zijn als er meer van dit soort initiatieven van de grond komen in Nederland."

De ziekte van Parkinson heeft vijf verschillende stadia. Pijnenburg denkt dat patiënten tot en met fase drie actief kunnen meedoen aan de lessen.

Pijnenburg benadrukt: ,,Het is niet zo dat je door deze training geneest, maar uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat het de ziekte wel vertraagd." Als voorbeeld noemt hij zijn vader. Hij kan weer zelfstandig opstaan uit zijn stoel en gaat weer wandelen met zijn vrouw. ,,Natuurlijk heeft hij ook nog moeilijke momenten. Maar als we aan het trainen zijn is de pijn voor even weg."