Zevenentachtig en nog lang niet klaar met leven

Jopie heet ze. Jopie Bosua en ze is 87. Haar dochter Minou Bosua is theatermaakster. Met Ingrid Wender vormde Minou jarenlang de Bloeiende Maagden. Nu is ze alleen en maakt ze een voorstelling over haar moeder. Haar moeder speelt erin mee en in oktober is de première in de Verkadefabriek:  Moeder mag niet dood.

Op de Boulevard is de wording van dit stuk te beleven. Met Jopie, die vroeger op de dansacademie zat en - illegaal, ssht-  nog yoga geeft, in de hoofdrol. Ze staat aan de deur en begroet de bezoekers met een vriendelijk knikje. Ze danst een stukje, laat zich door haar dochter in bed stoppen.

Het is een openbare repetitie, soms grijpt de regisseur in of vergeet Minou een stuk tekst. Jopie is een vrouw om bewondering voor te hebben. Op het einde van de dag laat ze alles los wat niets met liefde te maken heeft. In al die 87 hjaar heeft ze nooit een afwas laten staan. Dat soort dingen.

Minou Bosua staat bekend over haar openhartige, eerlijke theater. Ook in dit stuk komen we veel over Minou te weten. Hoe ze zich voelde toen haar vader Aad stierf terwijl Minou nog maar negen was. Ze weet ook handig een connectie te maken met het publiek door opeens haast fluisterend iets te vertellen wat haar moeder eigenlijk niet mag horen.

Dit wordt een liefdevol stuk over moeders en dochters.

Minoux zwiert met moeder.. Josephkwartier, za 20 uur en zo 14.30 uur. Try-out.