Bij een eetcafé verwacht je gemoedelijkheid, eenvoud en natuurlijk een dame blanche toe. Nou, bij ’t Gemak bedienen ze je op je wenken. Al zet de menukaart je wel soms op het verkeerde been.

Die aardige ober gebaart maar weer: hij komt er zó aan. Het is een drukke doordeweekse dag en daarop zijn ze niet berekend bij herberg De Morgenstond. Maar ons stoort het wachten allerminst.

Lokale en duurzame producten, geen verspilling en bereiding van kop tot kont. Restaurant Pollevie in Den Bosch doet wonderen met groente.

Schrik niet bij binnenkomst: Grotel’s Genieten ging op de schop, rigoureus. Maar het restaurant in Bakel blijft een fijn plekje om neer te strijken, zéker na een wandeling over de Grotelsche Heide.

Onze ogen moeten even wennen bij het betreden van De Gouden Molen. Gelukkig ligt het restaurant op een fijn plekje in de Bommelerwaard, is het eten degelijk en fleurt Truus Brands de boel binnen op.

De inrichting is niet echt trendy, maar soit, wij zijn voor iets anders naar Anno54 gekomen. Of beter gezegd: voor íémand anders, de chef-kok. Ad Liebregts maakt lezers lyrisch, en wij snappen nu waarom.

Toegegeven: aan dineren bij Kruiden & Jasmijn hangt een prijskaartje. Maar daarvoor krijg je wel klasse retour – op je bord én om je heen. Neem alleen al de gastheer: wat een charisma.

Je krijgt wat je ziet bij De Watermolen van Opwetten, op je bord en om je heen. Ofwel niet al te ingewikkeld eten in een idyllisch decor. Alleen dat mariakaakje ...

Een bezoek aan Kasteel Maurick: zet het maar weer op je to-dolijstje. Want weg is de oubolligheid. En je kunt er heerlijk eten.

De verse tagliatelle is een zompige boel, de sliptongetjes smaken naar karton, en waar is de bediening mee bezig ...? Maar bij ’t Boshuys in Best zit je wel schitterend.