Mening | Cement in de samenleving geweldig onder druk; neoliberaal gedachtegoed teveel gemeengoed geworden

Individualisme, het recht van de sterkste, ikke, ikke, en de rest mag stikken, laat zich na jarenlang voortwoekeren zien als een groot kwaad. Wij zijn door het gedachtegoed ook nog eens LEKKER gemaakt met het idee dat de Overheid VIES is! De markt zou de problemen van oplopende kosten, wachttijden in de publieke zorg wel oplossen.

Nou, mooi niet! Na het zoveelste kabinet Rutte zien we bijna alles wat verkeerd kon gaan ook daadwerkelijk verkeerd gaan. De politie kan ons niet meer adequaat beveiligen, defensie is gedecimeerd, het onderwijs en de medische zorg bezwijken onder bureaucratische regeldruk en kosten verslindende concurrentie, waar alleen de machtigen nog van kunnen profiteren.

De destijds geroemde belastingdienst is niet meer in staat op een adequate manier fiscaal beleid uit te voeren. De Toeslagenaffaire is te zien als de culminatie van doorgeschoten neoliberaal beleid.

De markt heeft door de teruggetreden overheid ervoor gezorgd dat gezinnen nu minstens twee kostwinners nodig hebben om te voorzien in een fatsoenlijk dak boven het hoofd. Hoe anders was het vroeger! Toen bleef nog menscapaciteit over om vrijwilligerswerk te doen. Nu zie je juist dát afkalven. Het cement in de samenleving staat geweldig onder druk. Welvaart en welzijn zijn ondanks mooie economische cijfers dus achteruit gekacheld!

Het neoliberalisme was prima voor de liberalen, maar zelfs de linksere PvdA heeft zich vanaf de jaren ’90 tot het zo door mij verfoeide gedachtegoed laten verleiden, misschien onbedoeld, maar toch! Ik durf te zeggen dat de PvdA toen zijn ideologische veren verloren heeft, haar afkomst verloochend en meegeholpen aan de afbouw van de verzorgingsstaat met de smoes dat het allemaal niet meer te betalen zou zijn. Als je echter je afkomst verloochent, word je afgestraft en vervolgens gedecimeerd.

Ook het CDA is op een onbegrijpelijke manier bezig geweest. Het Christen Democratisch Appèl heeft niets meer met een Christelijk appèl te maken. Jezus Christus is op Aarde gekomen om ons vóór te leven in zorg voor de ander. Hoe is het mogelijk dat het christelijke idee van rentmeesterschap, zorg voor de Aarde, zorg voor het leven ná ons, ook bij het CDA zo op de achtergrond geraakt is? Waarom boeren blijven steunen die met hun industriële land- en akkerbouw de Aarde vergiftigen? Het is niet uit te leggen. Het is misschien onbedoeld, onkunde (?), maar toch!

De (katholieke) Kerk krijgt van mij ook een veeg uit de pan. Ik ben behoorlijk streng katholiek opgevoed, en toevallig ‘kind’ geworden van het revolutionaire 2e Vaticaans Concilie eind jaren ’50, begin jaren ’60. Eindelijk werd zorg voor de ander i.p.v. het overeind houden van de zogenaamde christelijke leer op plaats één gezet. Het heeft niet mogen baten. Meteen na het Concilie kwam vanuit de burelen van het Vaticaan een anti-revolutionaire beweging op gang, die alles ten slotte weer bij het oude terugbracht. Ook zo onbegrijpelijk, maar wel desastreus.

De (katholieke) kerk in Nederland is niet veel meer dan een sekte geworden. Christus heeft ons voorgeleefd, zorg voor de ander, zorg voor de ‘melaatsen’, schriftgeleerden en farizeeërs de tempel uit. Maar wat heeft Rome er in de loop van de eeuwen van gemaakt? Rijkdom vergaren over de ruggen van goedgelovigen, de helft van de mensheid, vrouwen, achtergesteld en vernederd, misschien onbedoeld maar toch! Aan de andere kant zie ik een sprankje hoop. Paus Benedictus is dood, leve Paus Franciscus! Hopelijk kan hij een veel socialere koers gaan varen, veel dichter bij het gedachtegoed van Jezus Christus! Het zou een zegen zijn.

Natuurlijk kunnen de groeperingen, die ik hier een veeg uit de pan gegeven heb, zichzelf nog heruitvinden, maar dan moeten ze dat wel luid en duidelijk én geloofwaardig doen! Dan is er nog hoop!