Moeder Inge Jansen terug op de duikplank: ‘Vooral mijn bekkenbodem heeft flink wat te lijden gehad’

Ze ging na haar vijfde plaats op de 3 meterplank bij de Olympische Spelen van 2021 met zwangerschapsverlof. De optie stoppen werd al gauw van tafel geveegd, het heilige vuur brandde nog steeds bij Inge Jansen (28). De Europees kampioene van 2019 zou als moeder terugkeren op de duikplank en dan laten zien dat een kinderwens niet uitgesteld hoeft te worden tot na de sportcarrière.

,,Ik geniet nog zo van deze mooie sport dat ik zonder ongelukkig zou worden. Ik voel ook dat er nog uitdagingen op mij liggen te wachten. Vooral bij synchroon, toen wist ik dat ik samen met Celine van Duijn nog een keer wilde proberen de Spelen te halen”, zegt de Veldhovense acht maanden na de geboorte van dochter Dae June.

De combinatie met het moederschap vergt wat regelwerk maar lukt op dit moment prima. De complete familie zit deze zondag op de tribune in het Pieter van den Hoogenband Zwemstadion. ,,Heel speciaal”, zegt Jansen terwijl ze liefdevol in hun richting kijkt. ,,Ze krijgt er nu natuurlijk nog niks van mee - hopelijk volgend jaar in Parijs wel - maar dat ze er is doet gevoelsmatig veel met me.”

Makkelijk bleek het traject naar deze wedstrijd allerminst, dat viel haar wel tegen. De bevalling hakte erin en zorgde voor een flinke hersteltijd. ,,En mijn lijf is ook heel erg veranderd. Een kindje krijgen maakt een enorm verschil”, geeft Jansen aan. ,,Door de dikke buik zijn alle bandspieren opgerekt. Vooral mijn bekkenbodem heeft flink wat te lijden gehad. Het kost veel tijd voordat het allemaal weer is zoals het was. Ik moet nu nog een beetje aansterken zodat mijn explosiviteit beter wordt.”

,,Na de eerste training voelde ik dat het er nog steeds in zit, alleen heb ik het niet onderhouden. Dus het duurt even voor ik weer op mijn oude niveau ben. Ik ben nog zoekende hoe ik met dit lijf moet springen, mis nog de timing. Niet alleen bij mezelf, maar ook synchroon. Wat werkt voor allebei? Dat is de uitdaging van dit onderdeel, goed communiceren met elkaar.”

_{Tekst loopt verder onder de Instagrampost}

Voor haar idee kwam de Eindhoven Diving Cup nog iets te vroeg. Maar in eigen bad laagdrempelig instappen was achteraf ideaal. Want de ervaren Jansen had behoorlijk last van plankenkoorts, gaf ze na afloop lachend toe. ,,Deze eerste keer was toch best zenuwslopend. Ik ben een echte wedstrijdspringster, kan er op zo’n moment net wat meer uithalen. Dus ik heb mezelf wel verrast.”

Met een puntentotaal van 294.30 scoorde het Nederlandse duo direct opperbest, al had de jury in deze wedstrijd geen vergelijkingsmateriaal. Over waar Jansen en Van Duijn nu staan is nog niks zinnigs te zeggen. ,,Het ging hier hartstikke goed, maar het eerste echte meetmoment is pas bij de European Games in juni in Polen”, aldus Jansen, die graag nog eens de volle magie van de Olympische Spelen wil meemaken - in Japan hing er een coronasluier overheen. ,,Of Parijs halen realistisch is? Werkelijk geen idee. Dit zegt niks, was puur een wedstrijd voor onszelf.”

De internationale Diving Cup in Eindhoven mag dan voor Jansen en Van Duijn geen graadmeter zijn, voor de jeugd is het een belangrijk kwalificatiemoment. Bondscoach Ramon de Meijer zag in Eindhoven drie tieners van PSV Schoonspringen de limiet halen voor de TeamNL-selectie: Manou Meulebeek uit Uden, Ismay Buijs uit Bergeijk en Lita van Weert uit Sint-Oedenrode.