Oude liefde roest niet: Ernst Jansz toont zijn liefde voor Chopin

Hij wilde meteen concertpianist worden, een droom die hij nu op zijn 73e meent waar te maken door in zijn nieuwe album naast zijn eigen popcreaties acht Chopin-werken uit te voeren, waaronder deze wals. Niet op een gewone concertvleugel maar een (elektrische) Nord Grand Piano.

Voegt dat iets toe aan de gigantische voorraad indrukwekkende vertolkingen van de allerberoemdste pianisten van de wereld? Uiteraard niet. 

Wél voegt het een extra dimensie toe: het is mooi om te horen hoe een niet klassiek geschoolde popmuzikant zijn hele leven een innige liefde koestert voor een meestercomponist en hoe vreugdevol en uitdagend het zelf spelen kan zijn.

De uitvoeringen van de veelzijdige muzikant uit Neerkant klinken sympathiek. Maar er ontbreekt een (professionele) basis, zoals een genuanceerde dynamiek, een zingend toucher, authentieke fraseringen, goede verbindingen (legato) en een poëtische en pianistische precisie.

Toch weet hij het natuurlijke verhaal zeker te brengen. Zijn goudeerlijke en primitieve spel is een voorbeeld hoe ver amateurs - als zij zo bevlogen zijn als Jansz - het kunnen schoppen. 

Een knappe prestatie is de veeleisende Berceuse, zeker voor iemand die moeite heeft met noten lezen. Zijn musiceertrant is duidelijk heel auditief ingesteld, vooral de contouren klinken helder. Vier walsen, ook de bekende minutenwals, een prelude en twee mazurka’s worden heel vaardig voorgedragen.

De opnames zijn waardevol: zij belanden in een circuit van popfans waar wellicht de belangstelling voor de klassieken aangewakkerd zou kunnen worden. Muzieksoorten bijten elkaar niet en kunnen zelfs verbinden. Jansz heeft met zijn nieuwe cd dit Chopin-vuurtje ‘con furore’ aangestoken.

Ernst Jansz, Chopin en andere stukken. Verschenen bij V2 Records. Te beluisteren op o.a. Spotify.