Peter wachtte jaren op donorhart, cruciale telefoontje negeerde hij bijna: ‘Zag geen nummerherkenning’

Peter Melsen zit er fris als een hoentje bij. Tot hij zijn trui omhoog trekt: overal beurse plekken, een apparaatje in verband ingepakt op zijn buik, slangetjes en een lange hechting over zijn borstkas. Uiterlijke verschijnselen waar de patiënt om lacht. Vanbinnen tikt iets - ‘bonk, bonk, bonk’ - wat hij lang niet heeft gehoord: een luid en duidelijk werkend hart. ,,Ik denk er maar niet aan dat het een hart van een ander is.”