‘Een gemiddelde zomer’, zo bestempelden de weerkenners de afgelopen maanden. Toch had ik zelf vooral de indruk dat die zomer behoorlijk vaak wat najaars­trekjes vertoonde. Enfin, ik leef met het motto ‘de zon schijnt in je hoofd’, dus ik heb mijn humeur er niet onder laten lijden. Wanneer de zon wel scheen, was ik op het dakterras te vinden. En op werkdagen pikten mevrouw Hamersma en ik de eventuele laatste zonnestralen mee die – het zal wel toeval zijn – altijd precies om vijf voor vijf het terrasje voor haar kookboekwinkel van zijn schaduw ontdeden.