‘Met verdwijnen zwarte Zwarte Pieten heeft Sinterklaasfeest aan authenticiteit ingeboet’

In de vijf decennia die Van Roosmalen inmiddels als hulpsint dient, beleefde hij grandioze intochten. Zoals die ene keer toen de oldtimer tijdens de route door het dorp, het begaf. “Zwarte Pieten en ik stapten dus door de Theerestraat toen een man aan de straatkant aanbood ons te brengen met zijn Mercedes cabrio. Prachtig was dat”, zegt Van Roosmalen. Al net zo prachtig vindt de hulpsint de samenwerking met OKtoneel en carnavalsclub De Meute, leveranciers van verhalen bij de intocht, zwarte Zwarte Pieten en grimeurs.

Voor Van Roosmalen begon zijn taak in 1971, als stagiair bij de lagere school De Wilberthof. Met een leeftijdgenoot mocht hij het Sinterklaasfeest opleuken. Eerst met de scholieren, daarna met het personeel. Met plakbaard en pruikstel slaagde die missie. Een hulpsint bleek geboren. En dat smaakte naar meer. Dat kwam, met uitnodigingen van bedrijven, scholen, verenigingen, cafés. “Het waren ieder jaar intense weken die vooraf gingen aan 6 december”, lacht Henk van Roosmalen, die er toen als directielid van MAVO Ruwenberg zo een tijdelijke ‘halve vrijwilligersbaan’ bij had.

Met trots en ook nu, met wat weemoed, toont hij de tabberd en stola die hij bijna vijftig jaar droeg. “De tabberd is door coupeuse Francien Slegers gemaakt, mijn overleden vrouw Klazien naaide de stola.” Heel het gezin Van Roosmalen werd gemobiliseerd in sinterklaastijd. Twee dochters hoorden bij de vaste schare van zo’n dertig pieten. “Het wordt lastig om nog zoveel personeel voor de hulpsint te vinden. Er is namelijk iets essentieels veranderd”, denkt de terugtredende hulpsint.

Al is het voor het laatst, maar zondag 21 november komt de vertrouwde assistent-sint beslist weer naar Gestel. Niet per oldtimer, niet per boot. Hij ontvangt de kinderen aan de voet van de sokkel bij de Gestelse Toren. Stralende en verwachtingsvolle kindersnoetjes tot vlak voor zijn neus, ouders en overig publiek verder terug, achter hekken, QR-code vooralsnog verplicht. Henk van Roosmalen kijkt ernaar uit, weliswaar met een licht verlangen naar vroeger.