Een ode aan het elastiekje

De postbode parkeerde zijn fiets voor mijn voordeur en haalde het elastiekje van zijn stapel post vandaan en deed het elastiekje om het stuur van zijn fiets. Dit vertrouwde beeld heb ik al vaak in mijn leven voorbij zien komen. Blijkbaar rekt het elastiekje mee met de tijd en onze ontwikkeling.

Het elastiekje, het kippengaas, het klittenband en de veiligheidsspeld horen bij de onmisbare hulpmiddelen in ons dagelijks leven. Ik verwacht dat het elastiekje ook in de toekomst zijn plekje zal opeisen. De rek is er nog lang niet uit, want het elastiekje is, ondanks dat het bejaard is, nog steeds effectief. Volgens de fabrikanten zal het elastiekje zelfs voor nieuwe of vernieuwde producten gebruikt gaan worden.

Een Engelse uitvinder heeft ons halverwege de negentiende eeuw voor het eerst kennis laten maken met het elastiek, dat van rubber van de rubberboom wordt gemaakt. Omdat het een natuurproduct is, vergaat het elastiekje, wanneer het langdurig aan zuurstof wordt blootgesteld. Het elastiekje is wel eens synthetisch nagemaakt, maar omdat het minder elastisch is dan het natuurlijke rubber, heeft de synthetische versie het af moeten leggen tegen het rubber elastiekje.

Het simpele elastiekje blijft nog steeds een goedkope oplossing om dingen bij elkaar te houden. Natuurlijk kun je niet verwachten dat het elastiekje eeuwig op zijn plaats blijft zitten, zoals een paperclip. Het elastiekje beschikt nou eenmaal niet over de kracht om iets te klemmen, maar het houdt spullen bij elkaar.

Daarnaast nodigt een elastiekje je uit om er iets mee te doen. Misschien ken je ze wel, mensen die altijd de kronkels uit het elastiekje halen en dan proberen om er een mooie ronde cirkel van te maken. En wie heeft er niet eens met een elastiekje een propje weggeschoten, of van al die elastiekjes een bal gemaakt?

En wat is er spannender dan een klein elastiekje voorzichtig uit te rekken tot een veel grotere omvang dan ooit de bedoeling van de uitvinder is geweest.

Kinderen en sommige volwassenen vinden de geur van het elastiekje aantrekkelijk. Tegenwoordig zijn de meeste producten chemisch, maar het elastiekje en de vlakgom zijn nog een van de weinige producten die nog organische geuren bezitten. Daardoor vormt het elastiekje een schakel tussen het verleden en het heden.

De geur van het elastiekje doet mij dan ook denken aan de basisschool. Of mijn gedachte gaan uit naar die keer dat ik op de zolder van mijn ouders een stapel familiebrieven vond, die al vijfendertig jaar door elastiekjes bij elkaar werd gehouden.

Het elastiekje is de trouwe, volmaakte bewaarder en bundelt de brieven tot één geheel. Er zijn er genoeg van, per dag worden er veertigmiljoen elastiekjes gemaakt.

Maar kun jij er een vinden als je er een nodig hebt? Ik meestal niet, omdat ze allemaal in gebruik zijn.