Mijn moeder kon ontzettend lekker koken. En dat had eigenlijk maar één oorzaak: ze nam er de tijd voor. Of ze nu stoofvlees of soep maakte, ze besteedde er vele uren aan. Wij wisten vaak al dagen van tevoren dat we heerlijke tomatensoep zouden krijgen. De tomaten lagen enkele dagen in het kozijn van de schop (de schuur) in de zon om lekker rood te worden. Als we 's avonds de soep zouden eten, begon ze 's ochtends al met de voorbereidingen. Er kwam dan een heerlijke geur uit de keuken en ons gezin verheugde zich dan echt op de soep.

Mijn moeder was een echte boerin en eten was belangrijk in ons gezin. Ze kookte dan ook een grote pan met soep. Er ging een pannetje naar de overbuurvrouw en naar een oom en tante. En iedereen kon ook mee-eten. De rest werd bewaard tot later in de week.

Nog steeds maak ik de soep regelmatig. Ik houd ook erg van koken denk dan nog vaak aan onze moeder. Alleen smaken de tomaten nooit meer zo lekker als vroeger van de volle grond. Ook vrienden en familie maken de tomatensoep van ons moeder.

Heeft u ook een recept met een mooie herinnering die u wilt delen? Stuur dan het recept, een foto en een verhaal met uw herinnering naar mijnbd@bd.nl