Het leven in de hospice: Bewust afscheid nemen is niet makkelijk
In de hospiceIn de rubriek In de hospice schrijven medewerkers van hospice Balade in Waalwijk over wat ze allemaal meemaken met de bewoners. Deze keer schrijft Linda over hoe moeilijk het is om afscheid te nemen.
Delen per e-mail
Mijn dienst zit erop en zoals altijd loop ik nog een rondje in de hospice om iedereen kort gedag tezeggen. Ik weet niet waarom, maar het voelt goed om dit te doen. Als je weggaat weet je niet of er in de tussentijd iets gebeurt waardoor je iemand niet meer ziet. Met dat in mijn achterhoofd maak ik altijd nog een rondje.
Dan kom ik bij Kees, ik kijk hem aan. Hij is mager en op het moment dat ik afscheid neem realiseer ik me dat ik niet weet of hij er nog zal zijn als ik over enkele dagen weer kom. Ik schrik van mezelf, want hoewel ik goed weet dat ik met de bovenstaande intentie een rondje maak, ik voor de eerste keer bewust afscheid neem van iemand die nog helemaal bij is, met zijn volle verstand. Niet net als alle andere bewoners die slapende waren en waarin ik in gedachten afscheid nam.
Nee, Kees kijkt me aan. Het zal aan mij liggen, maar ik voel de spanning.
Jeetje, en nu? Wat zeg ik nu? Ik voel me rood worden, mijn onderbuik speelt op. Ik word wat misselijk. Pffff, echt heftig. In een seconde beslis ik toch te zeggen: ,,Tot volgende week, Kees!”
Naar huis met een steen in de maag
Ik voel dat het niet klopt, ben er onrustig van. Ga naar huis met een steen in mijn maag. Als ik drie dagen later weer kom werken, voel ik de opluchting door mijn lijf razen. Hij is er nog! Kees kijkt me aan en knikt. Die middag vraag ik aan mijn collega hoe zij dat doet. Een fijn gesprek waar ik iets mee kan. Weer iets geleerd!
Het lijken kleine dingen maar juist deze kleine dingen is waar het in mijn ogen om draait. Fijner nog, ik voel dat het niet gek is om deze vragen te hebben, ik mag dit moeilijk vinden. Hoe fijn is dat!
Die middag kan ik het goed doen: afscheid nemen. Als ik wegga, loop ik naar hem toe, zak door mijn knieën zodat we op ooghoogte elkaar aan kunnen kijken. Ik fluister: ,,Dag Kees”, wrijf hem over zijn hand en het voelt goed.
Kees knikt, het duurt nog enkele dagen voordat hij sterft maar wat ben ik blij dat ik deze kans nog heb gehad.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
Verder in het nieuws
-
Een echte hersenbreker, Koosje van der Velden weet Covid-19-puzzel te kraken
Pittig, maar zeer verslavend. Lezers hebben massaal genoten van de Covid-19-anti-verveel-puzzel van Harry de Leuw. Uit de ruim 150 inzendingen kwam Koosje van der Velden uit Erp als winnaar uit de bus. Benieuwd naar de oplossing? Die vindt u hieronder. -
MIJN BD Oproep Mijn BD: stuur een berichtje naar iemand die wat extra liefde kan gebruiken
In deze bijzondere tijden kennen we allemaal wel iemand die een beetje extra liefde of aandacht kan gebruiken. Bijvoorbeeld oma die geen bezoek kan ontvangen of uw buurvrouw die overuren draait in het ziekenhuis. Of die lieve buurman die boodschappen voor u haalt nu u de deur niet uit kunt. -
Mijn BD: stuur jouw verhalen en foto's in
-
In de hospice Het leven in de hospice: ‘Je staat niet alleen’
In de rubriek ‘In de Hospice’ schrijven medewerkers van hospice Balade in Waalwijk over hun belevenissen. In de deze aflevering vertelt Linda over Sven en Willem en hun laatste wens. -
Door de lezer Ziekte van Crohn als inspiratie voor kookboek
In de rubriek ‘Door de lezer’ schrijven lezers zelf een verhaal over wat hen bezighoudt. Deze keer Kayleigh Versantvoort uit Heeswijk-Dinther.
-
In de hospice Het leven in de hospice: Een vishengel met een speciale betekenis
In de rubriek ‘In de Hospice’ schrijven medewerkers van hospice Balade in Waalwijk over hun belevenissen. In de deze aflevering vertelt Maaike over Harrie en Guus, twee vrienden die van vissen houden -
MIJN BD Uw eerste Kerstmis, deel het met Mijn BD
Overal zie je lichtjes en de meeste kerstbomen zijn alweer opgetuigd. Kerstmis is in aantocht en dat betekent dat we ook dit jaar verhalen zoeken voor onze Mijn BD-kerstpagina. -
In de hospice Het leven in de hospice: ‘Een speciaal dekentje van troost’
In de rubriek In de hospice schrijven medewerkers van hospice Balade in Waalwijk over wat ze allemaal meemaken met de bewoners. Deze keer schrijft Maaike over een speciale manier van troost krijgen.
