Theo Danen heeft achtduizend mooie verhalen, verborgen in een oude boerenschuur
MIJN BDIn deze verhalenserie nemen we een kijkje in privémusea aan huis. Deze keer het museum van Theo Danen in Berlicum.
Delen per e-mail
Iets weggooien vindt hij ‘sund’, want wegdoen kan altijd nog. ,,Dat heb ik echt van mijn vader, ook hij kon al slecht afscheid nemen van spullen”, zegt Theo Danen (75) uit Berlicum. En als je zelden iets wegdoet, bouw je in zestig jaar een prachtige verzameling op. In een oude boerenschuur, achter de woning van Theo Danen, zijn inmiddels ruim achtduizend verschillende voorwerpen te zien. Van gereedschap van allang verdwenen beroepen, tot spullen uit het voorhuis. En alles is Danen even dierbaar.
Trek voor een bezoek aan zijn museum dan ook gerust veel tijd uit. Er is zo ontzettend veel te zien. En overal is wel een mooi verhaal bij te vertellen. Danen trekt een prachtige roze lamp naar beneden. ,,Deze hing bij mijn opa en oma boven de tafel in d’n herd, dat kan ik me nog goed herinneren. En deze heksenbol was vroeger ook in veel huizen te vinden. Volgens bijgeloof hield het de bliksem buiten.”
De plaat poetsen
Veel spreekwoorden of gezegdes zijn afkomstig van oude voorwerpen of gebruiken. Danen laat een vuurplaat uit 1620 zien. In nog prima staat. ,,Bijna iedereen kent wel de uitdrukking ‘de plaat poetsen’. Vroeger nam de knecht of meid op 24 februari, Sint Matthijs, afscheid. Als de vrouw des huizes niet tevreden was, moest hij of zij voor vertrek de plaat nog poetsen. Een vervelend werkje waar je ook nog eens erg vies van werd.”
Ook bijzonder is een oude richtingaanwijzer van een lelijk eendje. ,,Vroeger moest je op een knopje drukken en dan kwam er een oranje pijl tevoorschijn. Je had toen nog een knipperlicht.”
Aan een lange wand hangen verschillende soorten gereedschap. Veel tangen maar ook spullen van een mutsenmaakster, mandenmaker, klompenmaker en een dakdekker. ,,Vroeger was je in de zomermaanden dakdekker en ‘s winters slachter. En voor een deel gebruikte je dan hetzelfde gereedschap. Mutsenmaaksters zijn er inmiddels niet meer, net als mandenmakers. Dat gebeurt tegenwoordig allemaal machinaal.”
Elk dorp had een eigen zadelmaker
Danen heeft ook veel paardentuig hangen. Het oudste zadel is afkomstig uit 1890. ,,Je zou zeggen dat een zadel een zadel is maar niets is minder waar. Elk dorp had een eigen zadelmaker en die hadden allemaal een eigen specialiteit. Elk zadel ziet er dus anders uit. Hetzelfde geldt voor het paardentuig.”
Uit een stellage tovert Danen een raam tevoorschijn. Afkomstig uit een oude kippenschuur. En ook daar kan hij weer een mooi verhaal bij vertellen. ,,Tijdens de oorlog zijn in deze streek veel boerderijen platgebrand. Zo ook die van ons thuis. Na de oorlog woonden we tijdelijk in het kippenhok, slechts 1,50 meter hoog. Daar is ook mijn broer geboren. Als isolatie had mijn vader een wand van papier en stro tegen het dak gemaakt. Tijdens het middageten, tussen de soep en de aardappelen, stak mijn oom met zijn mes en vork in het dak. En prikte zo een rat aan het bestek. Dat zal ik nooit vergeten.”
Spullen van de familie
Veel spullen in de boerenschuur zijn afkomstig uit de familie. Zo heeft Danen zijn eerste zeis bewaard. Of de worteleg waarmee hij vroeger op het land werkte. ,,Maar ik krijg ook veel spullen van verzamelaars. En vroeger struinde ik rommelmarkten af. Maar je merkt wel dat daar steeds minder mooie spullen te vinden zijn.”
Er zijn jaren geweest dat er zo’n 1200 mensen naar zijn verzameling kwamen kijken. Maar tegenwoordig heeft Danen het druk met andere bezigheden, zo is hij voorzitter van de plaatselijke heemkundekring. En geeft hij regelmatig demonstraties touwdraaien. ,,Ik kom hier dan ook niet dagelijks, daar heb ik op mijn oude dag geen tijd meer voor.”
De schuur zit mutjevol. Van de nok tot de vloer, overal is wel iets te zien. Maar toch blijft Danen zijn collectie met spullen uitbreiden. Want iets weggooien kan altijd nog, toch?
Hier is het
Het museum van Theo Danen is te vinden aan Koesteeg 37 in Berlicum.
Het museum is alleen op afspraak te bezoeken via theodanen@hotmail.com
U vindt er een keur aan oud gereedschap en landbouwspullen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Heel Brabant prakt: de balletjes uit elkaars soep pikken
In de rubriek Heel Brabant Prakt delen lezers hun lievelingsrecept en hun herinnering hieraan. Deze week het recept van Iny van Casteren uit Zeeland. -
Mijn BD
Noodkreet vanaf Lesbos: ‘Mijn hart is verbrijzeld’
In deze rubriek schrijven lezers een verhaal of column over wat hen bezighoudt. Deze keer Hanneke Ulijn. Ze komt oorspronkelijk uit Het Wild, tussen Empel en Lith, en woont sinds 1994 op Lesbos. Sinds 2008 is ze vrijwilligster in het vluchtelingenwerk op het Griekse eiland. -
MIJN BD
Uw eerste Kerstmis, deel het met Mijn BD
Overal zie je lichtjes en de meeste kerstbomen zijn alweer opgetuigd. Kerstmis is in aantocht en dat betekent dat we ook dit jaar verhalen zoeken voor onze Mijn BD-kerstpagina. -
De kerstbal van Riet hangt altijd buiten: 'Telkens weer herinnert de bal aan ons thuis'
VEGHEL - Wat een mooie betekenis kan een kerstbal hebben. De bronskleurige bal van Riet van den Nieuwenhof-Schevers uit Veghel hangt al jaren buiten. Het doet haar denken aan haar ouders en veel te jong gestorven broer. ,,Telkens weer herinnert de bal me aan ons thuis, ons gezin en de gastvrijheid van onze ouders. Vroeger.'' -
komt allen tezamen
Lions Heusden stelt honderd kerstpakketten samen
Zoals bij vrijwel alle verenigingen gaat 2020 ook bij service club Lions Heusden de boeken in als een wel heel vreemd jaar. Voor veel inwoners van de gemeente Heusden is het een moeilijk jaar geweest. De service club heeft daarom de koppen bij elkaar gestoken om deze inwoners te steunen.
-
MIJN BD
‘Verrek, een krabbel van Cruijff!’ Bosschenaar Frank de Wijs vond in een oud boek een bijzondere ansichtkaart
In een kringloopboek trof Frank de Wijs uit Den Bosch een bijzondere ansichtkaart aan. Gesigneerd in 1969 door Ajaxspelers en verstuurd door oud-profvoetballer Ruud Suurendonk. ,,Een handtekening zetten voor de wedstrijd was een leuk tijdverdrijf.” -
MIJN BD
Oproep Mijn BD: stuur een berichtje naar iemand die wat extra liefde kan gebruiken
In deze bijzondere tijden kennen we allemaal wel iemand die een beetje extra liefde of aandacht kan gebruiken. Bijvoorbeeld oma die geen bezoek kan ontvangen of uw buurvrouw die overuren draait in het ziekenhuis. Of die lieve buurman die boodschappen voor u haalt nu u de deur niet uit kunt. -
Door de lezer: hoorblind, bestaat dat woord echt?
In de rubriek Door de Lezer schrijven lezers een verhaal, gedicht of column over wat hen bezighoudt. Deze keer Wim Schigt.