Een zingende commissaris doet echt niks voor mijn Brabantse hart
Zie ‘m zingen. Kijk hem glunderen. Hoe schattig! Dat Wim van de Donk een zwak heeft voor de liedjes van Guus Meeuwis, dat wisten we al. In het speciaal voor Brabant, ons officieuze volkslied waardoor het net lijkt of het hier alleen maar gezellig is. Geeft trouwens niks, ik blèr het ook graag mee in de kroeg.
Delen per e-mail
Maar nu is er dus een nieuw potentieel volkslied: Mijn Brabantse hart. Met onze Wim in een hoofdrol nog wel. Daarin bezingt Tilburger Thomas Pieters zijn liefde voor de provincie. Het is dus vast niet geheel toevallig dat de video vrijdag voor aanvang van de statige statenvergadering in première ging in het provinciehuis.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
Heusden is een schoolvoorbeeld van hoe je moet durven dromen
In Het Gouverneurshuis in Heusden loopt een expositie over de restauratie van de vestingstad. Een verhaal dat begint met een door de stadhuisramp van 4 november 1944 getraumatiseerde gemeenschap. -
PREMIUM
Misschien heeft God de kathedraal wel gered, maar wat kan een journalist daar mee?
Toen de laatste vlammen waren gedoofd en de dageraad een nieuw licht wierp op de stad, was de eerste vraag hoe de oude dame het had doorstaan. Op het netvlies stond nog de tornado van vlammen, de brandende toren die traag ineen zeeg. Maar toen de zon rees, bleek dat als door een wonder façade en muren nog overeind stonden. Binnen zagen we een berg geblakerd puin en resten bluswater. Maar het bord met ‘Silence’ stond nog gewoon op zijn plaats. Net als de kaarsen. -
Podium: stuur uw brief in
-
PREMIUM
COLUMN Eieren
Als Pasen, dan eieren. Liggend onder een emmer, in een vaas, boven een deuropening, of op een net iets te hoge tak. Steevast vindt het rigoureus rondrennende want chocolademinnende nageslacht ze op één na allemaal terug. Heb je er één eitje bij dat nét iets te fanatiek verstopt is. En die hartje zomer ineens uit je afzuigkap komt druipen. -
PREMIUM
De ‘wonderful days’ van de jaren 90: hakken op Mental Theo en Charly Lownoise
SCHIJNDEL/SINT-MICHIELSGESTEL/HAAREN - Een vrijdag in 1994. Lascar. Schijndel. Zie je dat 16-jarige meisje daar aan de rand van de dansvloer?
-
PREMIUM
Column Bossche konijnen trekken zich niets aan van de gemeente
Te midden van allerlei gevarieerde onbehouwenheid heeft onze samenleving onmiskenbaar ook nog zachte kanten. Het bestrijden (of juist niet) van de konijnenplaag in het noorden van de Brabantse hoofdstad is daar een vertederend voorbeeld van. -
PREMIUM
opinie Laptops in de klas: een ramp
In deze tijd van de digitalisering is het juist noodzakelijk geen laptops maar ook geen smartphones toe te staan in de les. Dat zorgt ervoor dat het leerproces niet verstoord wordt. -
PREMIUM
Met 80 per uur door een woonwijk, hufters zijn het
Hop, daar lag-ie. In het mulle zand. Een zachte landing, niks aan de hand. Onze oudste zoon klopte zijn broek af, pakte zijn fiets en stapte weer op. De enige die geïrriteerd bleef staan was ik. Omdat zo’n lompe vrachtwagenchauffeur het niet nodig vond om vaart te minderen terwijl er een ventje aankwam. Die dus niets anders kon dan zijn fiets naar dat zand sturen.
