. © BD

Hij had overal blauwe plekken. Maar ik deed niks

Ze woonde naast ons. De eerste keer dat ik het hoorde, dacht ik nog dat ze de televisie gewoon gruwelijk hard had staan. Dat er iemand op dat scherm afgetuigd werd, maar het ging maar door. De tweede keer wist ik zeker dat zij het was die zo gilde. En huilde. Omdat hij iets deed. Net als al die keren daarna.

Linda Akkermans 23-11-18, 06:22 Bron: BD

Ik deed niks.

PREMIUM

Column
Van het weesfruit word ik een beetje weeïg

5 december Er vallen in de bedreigde natuur weer twee nieuwe woorden te noteren: weesfruit en probleembevers.
PREMIUM

opinie
De Philipssamenleving

5 december In een tv-spotje maakt Klaas Dijkhoff toespelingen op een samenleving als onderneming waarin de politiek is uitgebannen. Een opvatting die te denken geeft.
Podium: stuur uw brief in

29 januari
PREMIUM

opinie
Twee rechters, twee standpunten over onschuldige kinderen

5 december Heel kort door de bocht verklaren de media, dat de eerste rechter de staat veroordeelt tot het ophalen van Nederlandse kinderen in Syrië, terwijl de andere (hogere) dit vonnis vernietigt [BD 23 november]. De regering jubelt, Nederlanders die bang zijn voor geradicaliseerde baby’s, peuters en kleuters jubelen, families van getraumatiseerde Jezidi’s jubelen.
PREMIUM

COLUMN
‘Ben ik belangrijk volk, of gewoon oud aan het worden?’

4 december ‘Zeg maar jij, want ik heb een hekel aan u’. Tot voor kort mijn favoriete woordgrap. Aanspreken met u kreeg ik van huis uit mee, maar alleen bij belangrijk volk en ouderen. Belangrijk volk: de huisarts, de pastoor, de burgemeester. Allen van hun troon gestoten of gestapt.