Tien redenen om de vrijheid te vieren
GASTOPINIENederlanders maken zich grote zorgen over oorlog en terrorisme. Het kán inderdaad weer fout gaan. Maar een terugblik op wat we sinds 5 mei 1945 hebben bereikt, zou ons optimistisch moeten stemmen.
Delen per e-mail
Zeker de laatste decennia is er een ongelofelijke vooruitgang geboekt. Er zijn zeker tien redenen te noemen om vandaag samen onze vrijheid te vieren:
Een: er is minder oorlog. Wanneer we een oorlog definiëren als een gewapend conflict met meer dan 10.000 doden per jaar, dan worden in het voorjaar van 2017 nog vier oorlogen uitgevochten. Dat zijn de oorlogen in Syrië, in Irak, in Afghanistan en de drugsoorlog in Mexico. Zo weinig waren het er nog nooit. Een kwart eeuw geleden voerden we nog meer dan twintig oorlogen. De Westerse wereld is volledig oorlogsvrij.
Twee: er vallen minder doden door oorlog. In 1950 stierven bijna 600.000 mensen in oorlogen en door terrorisme. In 2015 waren dat er 168.000. En dat terwijl de bevolking in die 65 jaar verdriedubbelde. Anders gezegd: in 1950 stierven per 100.000 mensen 23 mensen door oorlogsgeweld, vandaag zijn dat er 2,3.
Drie: het aantal kernwapens nam fors af. De Tweede Wereldoorlog eindigde met de atoombommen op Japan. Op het hoogtepunt van de Koude Oorlog bezaten Rusland en de Verenigde Staten samen 65.000 kernwapens. Deze arsenalen werden sterk afgebouwd. Vandaag bezitten beide landen samen rond de 10.000 kernwapens. Dat zijn er nog steeds 10.000 te veel, maar het is óók een daling van 85 procent.
Vier: terrorisme wordt teruggedrongen. Ook terroristen kunnen verslagen worden. Wereldwijd stierven in 2014 bijna 33.000 mensen door terreur. Omdat Boko Haram in Nigeria sterk werd teruggedrongen, waren het er 16.000 in 2016. Ook dat zijn er 16.000 te veel, maar het is wel een halvering.
Vijf: er is minder terreur in Europa. Met Parijs, Nice en Berlijn nog op ons netvlies zou je het niet zeggen: in Europa daalde het aantal slachtoffers van terreur. In de zestien jaar na 11 september 2001 vermoordden terroristen 683 Europeanen. In de zestien jaar die aan 11 september voorafgingen, brachten terroristen nog 2.120 Europeanen om het leven.
In 1940 waren er wereldwijd negen democratieën. Vandaag zijn het er 87.
Zes: er is weinig terrorisme in Nederland. Terreur, zo is de officiële definitie, is bedoeld om angst aan te jagen. Op grond van deze definitie vielen in Nederland van 1970 tot 1990 32 slachtoffers door terrorisme. Van 1990 tot 2017 was dat er één: Theo van Gogh.
Zeven: er worden minder mensen vermoord. Onze moordzucht neemt al eeuwenlang af. Vijfhonderd jaar geleden werden in Nederland 45 keer meer mensen vermoord dan nu. En het worden er steeds minder. In Nederland halveerde het aantal moorden van 239 in 1996 tot 108 in 2016.
Acht: de helft van de wereldbevolking leeft in een democratie. Hoewel de wereldwijde democratisering lijkt te stagneren -Poetin, Erdogan - is het aantal democratische landen fors gegroeid. In 1940 waren er wereldwijd negen democratieën. Vandaag zijn het er 87.
Negen: de doodstraf wordt minder vaak uitgevoerd. In Nederland werd de doodstraf voor het laatst voltrokken in 1952. Inmiddels is de doodstraf afgeschaft in 155 van de 195 landen wereldwijd. Van de veertig landen die de doodstraf nu nog kennen, brengen 25 landen hem ook ten uitvoer. Maar zelfs in deze landen - op China na - daalt het aantal executies. In 2015 stierven meer dan 1.600 mensen door de hand van een beul, in 2016 waren het er iets meer dan 1.000. Een daling van 37 procent. In de Verenigde Staten werd vorig jaar 32 keer de doodstraf opgelegd, terwijl de overheid twintig mensen ombracht. Dat was het laagste aantal sinds 1973.
Tien: de vrijheid voor homoseksuelen nam flink toe. Hoewel de strijd voor gelijke rechten voor LGBT's - lesbians, gays, bisexuals en transgenders - nog lang niet is gestreden, verdwijnt homoseksualiteit in steeds meer landen uit het strafrecht. Nederland liep in 2001 voorop, in 22 landen is het homohuwelijk nu legaal.
Inderdaad, we zijn er nog lang niet. Maar de vooruitgang in vrede en veiligheid is onmiskenbaar. Dat moeten we vieren. En er is geen betere dag om dat te doen dan vandaag.
Marianne Lamers, cultureel antropoloog en journalist en werkt bij World's Best News Nederland.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMopinie
Directe democratie is als een vierkante cirkel
Er is maar één soort democratie: de representatieve. Waar je over kunt twisten is hoe we tot een zo goed mogelijke vorm van representatie komen, maar niet hoe we representatie zoveel mogelijk de kop in kunnen drukken. Dat gevaar dreigt bij de invoering van een referendum. -
Podium: stuur uw brief in
-
PREMIUMColumn tHans
‘De boertjes in Bernheze begrijpen er geen snars van, dat beeld blijft hangen’
BERNHEZE - ,,Kan iemand mij vertellen wie er op het onzalige idee is gekomen om de cameraploeg van de NOS uit te nodigen bij het tellen van de stemmen”, moppert burgemeester Marieke Moorman. ,,Ik heb me kapot geschaamd. We staan voor schut in heel Nederland en ik mag het allemaal weer recht praten.” -
PREMIUMColumn
Hilversum als het laatste rode bolwerk is echt grote onzin
Als een lezer mij berispt omdat ik ervan word verdacht linkse waanideeën te hebben, probeer ik de geachte inzender te troosten door te verwijzen naar de columns van Angela de Jong en Eus. Zij laten zich er graag op voorstaan rechts te zijn, in ieder geval gelukkig niet links. Waarbij tv-recensente Angela de Jong vooral kribbig doet over talkshows zoals M waarin zijzelf niet wordt uitgenodigd en die derhalve links zijn. -
PREMIUMCOLUMN
‘Paradijsvogels als Wilma zijn doorgaans willige slachtoffers’
HEUSDEN - De maatschappij mag dan niet zo maakbaar zijn als we hopen, je eigen persoon is dat gelukkig wel. Dat toonde Wilma van den Hurk uit Heusden woensdagavond in het tv-programma BinnensteBuiten. Ze ontwerpt, maakt en draagt zeer markante kleren, leeft duurzaam en nog steeds op de manier waarop ze ooit met haar overleden man Kees van een oude smederij een soort levensgroot poppenhuis maakte.
-
PREMIUMcolumn
Bilal en de likes
Ik had eerlijk gezegd nog nooit van onze nieuwe nationale paria Bilal Wahib gehoord. Zijn foto zei me niets, en de serie Mocro Maffia heb ik nog niet gezien. Achteraf bleek ik zijn muziek wel te kennen. Mijn twee puberzonen luisteren namelijk vaak naar Bilals lamlendig ingebrabbelde autotune-riedeltjes vol fakkende bitches en tantoe veel monnie. -
PREMIUMopinie
Bevrijd Nederland van de vrijheid van onderwijs
Wie had ooit gedacht dat Gorinchem, of all places, eindelijk een einde gaat maken aan Artikel 23 van de Grondwet. De wet, waarin ruim honderd jaar geleden de vrijheid van onderwijs gewaarborgd werd, is een product van de 19e-eeuwse Schoolstrijd (met als prachtig bijproduct algemeen kiesrecht voor vrouwen). Het is ook een gedrocht dat is gebaseerd op godsdienst en ongelijkheid. Mede dankzij de kwestie-Gomarus in Gorinchem zal ik aantonen dat Artikel 23 een wassen neus is en een belediging voor onze samenleving. -
PREMIUMopinie
Formateur: doorbreek de stikstofimpasse
Terwijl het eind van de coronacrisis eindelijk in zicht begint te komen, staan we aan het begin van een nieuwe kabinetsperiode. In de komende tijd zal er veel focus liggen op herstel. Eindelijk kunnen we het weer hebben over de toekomst van Nederland.