Dat weten ze zelf ook wel, in Heeswijk-Dinther. Daarom zijn ze met honderd man afgekomen op de participatie-avond die de geïnteresseerde investeerder Groupcare heeft georganiseerd. In mei word de kerk officieel onttrokken aan de eredienst, maar de laatste reguliere viering is al geweest. Groupcare, een bedrijf in zorghuisvesting, heeft een samenwerkingsovereenkomst met het parochiebestuur gesloten, nog geen koop, en overweegt de kerk en het terrein om te bouwen tot een plek waar zorg en wonen gecombineerd worden. Maar hoe precies, dat staat nog ter discussie. 

,,De kerk is de kerk”, belooft directeur Hans Pepers van Groupcare. Maar hoe het er van binnen uit komt te zien, is nog maar de vraag. ,,Alles kan”, dat belooft hij ook. ,,Maar het moet natuurlijk wel een goede businesscase zijn. En om de kerk te kunnen behouden, zal er op het terrein massa toegevoegd moeten worden.” Met massa bedoelt hij huizen, op wat voor manier, of voor welke doelgroep dan ook. 

Er is veel meer belangstelling voor de bijeenkomst dan verwacht. Er staan veertig stoeltjes klaar, op het priesterkoor, maar er druppelen honderd mensen binnen. Er komen stoelen bij, maar het is dringen, en de verstaanbaarheid komt het niet ten goede, want de microfoons die in de haast worden ingeschakeld zijn natuurlijk vooral bedoeld om de kerkgangers die normaal in de banken zitten te bedienen.

Het mag de pret niet drukken, noch de participatie, want vragen en antwoorden worden geduldig herhaald, en aan het eind van de avond is er een indrukwekkende lijst met wensen en ideeën. Zo is er een plan om appartementen uit het, toch al kapotte, dak van de kerk te laten komen, ‘want wij gaan ook uit ons dak van de kerk’. Wat betreft Riet van der Pol, jarenlang koster van de kerk, komen er woningen voor oude én jonge mensen. ,,Gemixt. Dan kunnen ze een beetje voor elkaar zorgen. En het is gezellig bij verjaardagen. Er moet ook een gezamenlijke tuin bij, rolstoelvriendelijke, met overdekte zitjes.” 

Pastoor Jansen leeft met de Heeswijkers mee, maar kan niks beginnen. ,,Sommige mensen komen hier al hun hele leven. Zijn hier gedoopt, getrouwd, hebben hier hun eigen kinderen gedoopt. Dat emotioneert me. Maar qua kerkdichtheid is het niet erg dat deze sluit. Mensen gaan ook voor de Lidl naar Veghel, en ze hebben hier kerken genoeg.”