In de oude stationsrestauratie van Oss was drank, eten en je kon er daten

De oorspronkelijke stationsrestauratie in het mooie oude station uit 1873 (gesloopt 1983) was destijds volgens de exploitant ook zo’n plek waar het goed toeven was. Tussen 1921 en 1925 heette de gastheer Jan Broer. Hij was geboren in Giethoorn en kwam vanuit Alkmaar in april 1921 naar Oss. Hij wilde van de restauratie wat maken. 

Hij adverteerde driftig en zorgde voor een mooi assortiment bieren. Hij verkocht verschillende soorten Amstel, Münchenerbier, Lager en Pilsner. Zijn restauratie was bovendien een ‘uitstekende gelegenheid om te dineren’ waar men ‘vlug en netjes’ bediend werd. Een snelle bediening hoort natuurlijk bij een stationsrestauratie, want niemand wil door een treuzelende ober zijn trein missen.

Tegenover het station zat Hotel Het Station van Leendert Luijk. Ook zo’n plek om even wat te drinken of een hapje te eten. Maar echte concurrenten waren Broer en Luijk klaarblijkelijk niet want zij adverteren regelmatig samen. Broer met zijn diners en bieren, Luijk met zijn ‘gezellige zitje’ en zijn vergaderfaciliteiten. Luijk had ook een lunchroom (de eerste in Oss), Broer had vanaf zijn terras een mooi uitzicht op de treinen. Ook een aanbeveling.

Broer vertrok in 1925 naar Zevenaar. Nieuw exploitant werd A. van de Brand. Hij haalde het speciale Hitdorfer bier in huis dat zo bijzonder scheen te zijn dat het in de krant werd aangekondigd. ’Het is er weer’, meldde de bierkenner van De Stad Oss in 1938. Het was alleen in hotel-café Centraal op de Heuvel te drinken én in de stationsrestauratie. Na Brand kwam in 1948 Smit die meteen een extra kelner zocht ‘voor de 3e klas wachtkamer’.

Verschil moest er zijn in de restauratie, zoals ook in de treinen. In 1902 werd het Osse station vergroot en kwamen er betere ‘wachtkamers’ voor de eerste, de tweede en de derde klasse. In de gezellige eersteklas caféruimte werden ook recepties voor spoorwegpersoneel en andere festiviteiten gehouden.

 Na de oorlog, toen Prins Carnaval zoals gebruikelijk tegen het middaguur met de trein aankwam (net als Sinterklaas), ging die met zijn gevolg eerste een biertje drinken in de stationsrestauratie. Prins Matthieu Ceulemans, die er in 1950 met zijn hoofddeksel uitzag als een witte Zwarte Piet, nam het ervan als voorbereiding op zijn opvallend serieuze ‘troonrede’ die avond over de uitbreidingen van Oss, de woningnood het onderwijs, de scheve verhouding tussen geschoold en ongeschoold personeel en de ‘stadsverfraaiing’.

De stationsrestauratie was er natuurlijk ook voor afspraakjes. Wat zal er terecht gekomen zijn van die geheimzinnige date uit 1954 toen iemand in de Osse krant zette: ‘K.A.P. verwacht je in de stationsrestauratie’?