,,Tijdens een wedstrijd mag elk team één speler in het water hebben liggen die geen beperking heeft”, legt Kuysters uit. Ze is sinds een paar jaar aanvoerder van het tweede team van Gesposs en probeert vooral haar teamgenoten met een verstandelijke beperking te sturen waar mogelijk. ,,Ik wil ze naar een volgend niveau helpen. Als dat lukt, is dat heel leuk en geeft dat enorm veel voldoening. Waterbasketbal is veel meer dan enkel die training of wedstrijd."

Volgens Kuysters is de vereniging een plek waar mensen met een beperking tot hun recht komen en sociale contacten kunnen opdoen. ,,Dat kan in de maatschappij nog wel eens lastig zijn", zegt Kuysters. ,,Maar hier wordt niemand aangekeken op zijn of haar handicap.”

Zelf kwam ze zeven jaar geleden voor het eerst in aanraking met de sport. Kuysters had twintig jaar aan sportacrobatiek (het combineren van turnvloeroefeningen en dans) gedaan toen ze op haar 36ste besloot te stoppen. Fysiek was het niet meer mogelijk deze zware sport te doen. ,,Ik omschreef het altijd als de sportvariant van Cirque du Soleil.”

Ze was zoekende welke sport ze wilde gaan doen, tot iemand aan haar vroeg of waterbasketbal niks voor haar was. Voor Kuysters was het geen belemmering dat ze met mensen met een handicap zou moeten sporten. Ze weet hoe het is om met mensen met een beperking om te gaan. Haar jongere zus heeft een verstandelijke beperking. ,,Ik wilde vooral weten of ik de sport leuk zou vinden, en dat was vanaf de eerste training."

Waterbasketbal wordt gespeeld met vijf tegen vijf spelers. In plaats van een basket boven het veld, zoals bij basketbal, drijft de basket in het water. Het is verboden om te zwemmen met de bal. Samenwerken is belangrijker dan ooit. ,,Dat maakt de sport extra leuk. Je moet continu kijken hoe je elkaar kunt helpen."

Hoewel de sport een goede conditie vergt, voelt waterbasketbal voor Kuysters als een verlichting naar jarenlang intensief sportacrobatiek. Dat was behoorlijk zwaar en vroeg veel van het lichaam. In het water speelt zwaartekracht minder een rol, waardoor gewrichten en spieren minder te lijden hebben.

Het absolute hoogtepunt met de vereniging beleefde Kuysters vorig jaar. In Schijndel kroonde de club uit Oss zich tot Nederlands kampioen. In de finale wisten Kuysters en haar teamgenoten van het eerste team Den Bosch te verslaan, nadat de club de jaren ervoor al vaker als tweede en derde was geëindigd. ,,De hele club leefde mee. Langs de kant stonden allemaal leden met vlaggen om ons aan te moedigen.”

De groep traint twee keer per week, op dinsdagavond en zaterdagochtend. Dan gaat het er altijd fel aan toe, weet Kuysters uit ervaring. ,,Iedereen is fanatiek. Ongeacht de beperking die iemand heeft. Stiekem droomt ze alweer van een nieuwe nationale titel. ,,Dat is altijd het doel." Al voegt ze er meteen aan toe dat het niet het belangrijkste is: ,,We willen iedereen hier een plek geven, zodat hij of zij zich prettig voelt.”