Babymerels
Volledig scherm
PREMIUM
Babymerels © Jan Smolenaers / BD

Ik zou haar het liefst in mijn nestje houden

ColumnDe merel, die haar nest op een naar mijn zin veel te open plek in onze heg heeft gemaakt, fladderde wild in mijn gezicht. Ik vergeet haar vaak en kom dan te dichtbij. Zij blijft steeds net zo lang bij haar roze kale baby’s zitten tot ze alleen maar bijna tegen me aan kan vliegen om te vluchten. ‘Sorry merel’, zei ik, en we vertrokken.