Dafne Schippers na rentree in Vught: ‘Blij met twee races zonder pijn’

Schippers (29) kijkt met niet meer dan een schuin oog naar haar tijden over 100 meter: winst in de finale in 11,37 seconden, nadat ze in de series met een teveel aan rugwind tot 11,23 kwam. ,,Ik moet heel blij zijn dat ik twee races zonder pijn heb kunnen lopen”, zegt Schippers, die ontspannen aan de start verscheen. ,,Ik heb nog een tijdje getwijfeld of ik alweer een wedstrijd wilde doen, maar deze mogelijk heb ik en het is zo leuk om te racen.”

Ze genoot zichtbaar van haar terugkeer in het wedstrijdcircuit, de gesprekjes met andere atleten, haar familie en hond die erbij waren, jonge fans die met haar op de foto wilden. Dat ze ruim een halve tel boven haar Nederlands record van 10,81 finishte, is logischerwijs bijzaak. ,,Dat is voor nu stap één”, aldus Schippers. ,,Een mooi moment om uit te gaan bouwen naar mooiere races. Ik voel me steeds beter en met mijn rug gaat het goed. Dan heb je zo’n nationale wedstrijd nodig om weer te weten waar je aan moet werken. Het zijn nog losse puzzelstukjes en die moeten straks samenkomen, die puzzel kunnen we nu op de training gaan leggen.”

Dat doet Schippers met trainer Wigert Thunnissen. De tweevoudig wereldkampioene op de 200 meter nam na de Olympische Spelen van Tokio een lange break. Ze kwakkelde met haar rug en verliet coach Bart Bennema en nationaal trainingscentrum Papendal. Deze rentree was zeker geen uitgemaakte zaak. ,,Als je alleen maar pijn hebt, ’s ochtends door een stijve rug je bed niet meer uitkomt en niet meer pijnvrij kunt lopen, dan is sport niet meer leuk. En dat is uiteindelijk toch de reden dat ik dit doe.”

Schippers start op 6 juni bij de FBK Games in Hengelo en doet op 18 juni mee aan de Diamond League in Parijs. Daarna volgt alweer het NK. Doorbouwen is het credo. ,,Ik hoop elke wedstrijd weer wat harder te gaan. Het idee is er wel dat het kan gebeuren, dat het weer goed komt. Anders was ik wel wat anders gaan doen.” En waar dat dan toe leidt? Schippers haalt glimlachend haar schouders op en geeft haar hond nog maar eens een aai. Het plezier is terug en ze kan weer vooruitkijken.