Debuterende Trappers-goalie Jowin Ansems heeft geen spijt van terugkeer uit Duitsland

Waarom Jowin Ansems ijshockeygoalie is geworden en geen veldspeler? Hij vertelt een kleine anekdote. ,,Ik keek een tijdje terug samen met mijn oudere broer Roy een filmpje terug dat onze vader had gemaakt toen we nog niet lang op ijshockey zaten. Tijdens een wedstrijdje zie je Roy steeds heel fanatiek op de puck jagen en ik sta dan ergens een pirouette te draaien, haha. Ik heb altijd al goalie willen worden en dat was daar al wel duidelijk.”

Maar het duurde even voordat Jowin een vast plekje in het doel had. ,,Bij de jongste jeugd zijn alle spelers om de beurt een keer keeper. Ik wilde het best elke week doen, maar dat leek mijn ouders geen goed idee. Ik moest eerst maar eens goed leren schaatsen. En dat doe je in dat doeltje niet natuurlijk.” Achteraf is hij  blij dat het zo is gelopen. ,,Ik heb er nu nog altijd profijt van dat ik een goede schaatstechniek heb, merk ik.” 

Verder heeft hij heel veel geleerd van oud-ijshockeygoalie Peter Seton, die afgelopen zondag naar Hamm was gereden om de debuutwedstrijd in de Oberliga van 'zijn’ pupil live te aanschouwen. ,,Roy en ik zijn in Dordrecht begonnen met ijshockey. We wonen in Lage Zwaluwe en dan is die plaats dichterbij dan Tilburg. Peter was daar ook trainer bij het Regionaal Talent Centrum en vroeg of ik daar mee wilde komen trainen. Dat ben ik blijven doen, ook nadat mijn broer en ik al waren overgestapt naar Trappers. Bij de club krijg je een paar keer per maand gerichte keeperstraining; bij Peter ook nog eens elke week. En soms meer. Dan huurden we met een paar goalies samen nog een uur ijstijd en dan kwam hij ons weer trainen.”

Tijdens zijn Duitse periode kwam het daar niet van, maar contact hield hij wel met Seton. Ansems speelde vanaf z'n veertiende drie jaar in de jeugd van het Duitse Iserlohn. ,,Roy was een keer op proef geweest en werd aangenomen. Een half jaar later kwamen ze een goalie tekort tijdens een trainingskamp en toen heeft een vader van een van de andere Nederlandse spelers mijn naam genoemd. Ik mocht meedoen en deed het blijkbaar zo goed dat ik het aanbod kreeg om bij de club te blijven.” 

Daar zat hij dan plots in een internaat met zo'n dertig andere tieners, vooral ijshockeyers die ook te ver van Iserlohn af woonden om dagelijks op en neer te reizen. ,,Voor mijn ouders was het wel even slikken. Opeens waren er geen kinderen meer thuis. Veel vroeger dan ze hadden verwacht. Wij kwamen alleen tijdens de vakantie naar huis. Heimwee? Nee, ik had het daar goed naar m'n zin. Het scheelde natuurlijk dat mijn broer er ook zat. We deelden een kamer, dat voelt dan toch eigen. Van mijn team zaten er acht jongens in dat internaat. Daar heb ik vrienden gemaakt met wie ik nu nog contact heb.”

Een half jaar nadat Roy terugkeerde naar Nederland, zette ook Jowin die stap. ,,Dat had meerdere redenen. Elk team mochten nog maar twee buitenlandse spelers hebben. Dan hebben ze liever een speler dan een goalie. Ik heb nog even gekeken of er nog een andere Duitse club was waar ik terecht kon, maar ook vanwege corona besloot ik terug naar huis te gaan.”

Bij Trappers werd hij weer met open armen ontvangen. Vorig seizoen trainde hij al vaak met de hoofdmacht mee - die uitkomt in de Duitse Oberliga - en zat hij een paar keer als reservegoalie op de bank als Ian Meierdres of Ruud Leeuwesteijn geblesseerd was. Sinds Meierdres onlangs abrupt zijn carrière beëindigde, behoort Ansems elke wedstrijd tot de selectie. Afgelopen zondag mocht hij zijn debuut maken, tegen hekkensluiter Hammer Eisbären. In Hamm werd het 3-8 voor Trappers. ,,Weer een mooie stap voor mij. Peter Seton - met wie ik nu weer af en toe train - feliciteerde me na afloop, maar zei wel dat hij een lijstje had met verbeterpunten waar we aan gaan werken, haha. Hij wilde denk ik duidelijk maken dat ik niet moet denken dat ik er al ben. Maar dat doe ik niet, hoor. Zo ben ik niet.”