Karateka Vullers (17) uit Rosmalen is op weg naar de absolute top: ‘Mijn huiswerk maak ik in de auto onderweg naar trainingen’

De dagen van Vullers zien er vaak hetzelfde uit: opstaan, naar school en trainen. ,,Je raakt eraan gewend”, zegt de zeventienjarige karateka. Dit overvolle schema levert soms benarde situaties op. ,,Ik zit nu in het laatste jaar van het VWO. Best pittig. Dat brengt ook veel huiswerk met zich mee. En aangezien ik lange dagen maak op school, zit ik in de auto richting trainingen of wedstrijden nog te studeren.” De atleet vindt dit geen probleem, want: ,,School gaat voor. En mijn vrienden zie ik tijdens de trainingen. Zo kan ik dat mooi combineren.”

Vullers ging op zesjarige leeftijd nietsvermoedend mee naar de karatetraining van haar broer. ,,Gewoon om te kijken”, vertelt ze. Maar dit verliep heel anders dan gepland. ,,Er werd aan mij gevraagd of ik mee wilde doen. Ik zei meteen ja. Ik heb mij na die training meteen ingeschreven bij de Tomoe Dojo in Rosmalen.” De plek waar ze vervolgens nooit meer is vertrokken.

De karateka heeft zich in de loop der jaren gespecialiseerd in de discipline kumite. ,,Ook wel sparren genoemd. Hierbij mag je elkaar doormiddel van bepaalde technieken slaan en schoppen.” Na een aantal goede prestaties, zoals de eerste plek op het Nederlandse jeugdkampioenschap, regelde haar trainster dat ze een keer mee mocht doen met de nationale ploeg. Ook daar bleef haar talent niet onopgemerkt. ,,Ze wilden mij er graag bij hebben. Ik merkte gelijk dat het niveau heel hoog lag. Een ontzettende eer om daar tussen te staan.”

Vullers vocht door de pandemie pas enkele internationale toernooien. ,,Het EK van 2021 in Polen en een toernooi in Spanje, maar deze waren vooral om te wennen aan het internationale niveau.” Het EK in Lissabon van afgelopen week moest het eerste toernooi worden waar ze niet voor spek en bonen meedeed. ,,Ik wilde kosten wat het kost op het podium eindigen. De grootste karate namen van Europa waren in Lissabon, dus ik moest op de top van mijn kunnen presteren om resultaat te halen.”

En dat deed de Brabantse. ,,Alles klopte tot de halve finale. Daar ben ik door een beslissing van de jury uitgeschakeld tegen een Israëlische karateka. Net na de wedstrijd baalde ik daarom wel een beetje, maar uiteindelijk bekroop de euforie mij toch. Het doel was bereikt.”

Dit biedt perspectief voor de toekomst. ,,Ik ben pas zeventien jaar oud. Wie weet wat ik nog allemaal kan bereiken. Mijn ultieme doel is meedoen aan een WK, maar bovenal blijf ik denken aan wat echt belangrijk is: school gaat voor.”