Het was opnieuw een avond van de terugkeer. Nu kwam Mitch Bruijsten, afgelopen jaren nog spelend voor Trappers, tijdelijk naar Stappegoor. Het ontvangst voor hem was warm, maar niet zo uitbundig als bij Parker Bowles (Hannover Indians) vijf dagen eerder.

Trappers kende geen genade met de oud-aanvaller en ging flitsend van start. Tot treffers leidde het niet. Maar tijdens de allereerste powerplay (man meer) sloeg Max Hermens toe: 1-0. De thuisploeg hield de druk erop bij de ploeg uit Essen, maar vergrootte de score niet.

In de tweede periode leek het alsof de bezoekers in een vat met toverdrank waren gevallen. Ze hadden de gretigheid van Trappers uit de eerste periode gekopieerd. Het ging gelijk op. Dankzij een wederom uitstekend keepende Ruud Leeuwesteijn bleef een tegentreffer uit.

Trappers nam het initiatief en sloeg toe. Reno de Hondt scoorde twee keer, waaronder een powerplaygoal, binnen nog geen twee minuten. Na de tweede pauze bleef de thuisploeg hongerig. De Tilburgse ijshockeyers wilden meer en kregen dat ook.

Ze boden het publiek nog tien heerlijke laatste minuten, met vier goals. Raymond van der Schuit en Ties van Soest verschenen ook nog op het scorebord, waarna goalie Leeuwesteijn alsnog een tegentreffers moest slikken, waar hij opzichtig van baalde. Uiteindelijk bepaalde Hermens met zijn tweede van de avond de eindstand: 6-1.

De rol van oud-Trappers-aanvaller bij Essen bleef beperkt. En zo won de ploeg van coach Livingston uiteindelijk vrij eenvoudig. Door de nederlaag van Hannover Scorpions nestelen de Tilburgse ijshockeyers zich in de top 3 van de Oberliga Nord, met vier ploegen op 17 punten.