Met Büttner is ook de strijdlust weer terug bij RKC: Het besef moet er zijn dat er geen tijd meer is, we móéten’

Büttner moest wel even schakelen toen hij zondagmiddag de GelreDome binnen liep. Want hij speelde begin dit seizoen voor de eerste keer tegen zijn voormalige club Vitesse, maar in Arnhem deed hij dat nog nooit. ,,Ze zeiden van tevoren al: loop nu naar rechts in plaats van naar links. Als ze dat niet hadden gedaan, had ik gewoon bij de andere kleedkamer gestaan", zegt de verdediger met een brede lach. 

,,Nee, maar natuurlijk is het wel een beetje raar. Normaal kom ik altijd daar het veld op", zegt hij wijzend naar de overkant van het veld. ,,En nu deed ik aan de andere kant mijn warming-up. Maar ik speel nu voor RKC en de punten die wij nu pakken, daar gaat het om.”

Voor het eerst sinds 23 januari pakte RKC weer eens een keer de volle buit. En dat uit bij Vitesse, een hele knappe prestatie. Na een hele snelle tegengoal (na zes minuten stond het al 1-0), toonden de Waalwijkers, met het aanvalstrio Jens Odgaard, Michiel Kramer en Finn Stokkers in de basis, wel voor elke bal te kunnen vechten en was het besef er duidelijk dat als er niet snel punten gepakt zouden worden, de degradatiestreep wel heel dichtbij zou kunnen komen. 

Dat het vooral afgelopen week tegen Heerenveen slecht was, zag Büttner vanaf zijn eigen bank, met 40 graden koorts. Of hij zich opvrat? ,,Ja", zei hij al voordat de vraag was uitgesproken. ,,Ik weet dat het niet kon, ik lag een week met 40 graden koorts in bed. Maar toch had ik willen spelen, ik ga altijd volle bak. Het besef moet er zijn dat er geen tijd meer is, we moeten. We staan waar we nu staan, hebben veel punten onnodig laten liggen, maar de tijd van ‘jammer, we hadden meer punten moeten hebben’ is voorbij. We moeten er nú staan.”

En dat deed RKC gisteren in Arnhem. Een enorme poeier van Melle Meulensteen die van richting werd veranderd zorgde tien minuten na de openingsgoal van Loïs Openda voor de verrassende gelijkmaker. RKC hield stand en nota bene oud-Vitessenaar Büttner besliste de wedstrijd. Op een paar meter van de goal haalde hij snoeihard uit. ,,Ja, dat schot gaat niet weg", vertelde hij lachend. ,,Ik twijfelde nog even of ie ineens moest, of dat ik hem kon aannemen. Op het laatste moment dacht ik: ik heb nog tijd zat. Ik denk dat Houwen (de Vitesse-doelman, red.) de bal niet eens heeft gezien.” De verdediger juichte ingetogen, dat vond hij de meest gepaste manier. ,,Dat was uit respect naar Vitesse, ik heb hier lang gevoetbald en ze hebben mij altijd goed behandeld.”

Na wat geluk (schoten van Vitesse die maar net naast of over gingen, een afgekeurde goal wegens buitenspel en een bal die net naast ging nadat Etienne Vaessen hem losliet) en een ontzettend spannende slotfase stond RKC eindelijk weer eens feestend op het veld, met juichende supporters in het uitvak om dat feestje mee te vieren. ,,We hebben het vaak zat laten liggen in de laatste minuut, nu pakken we de drie punten wel.”