Door Pim Bijl

Met Minsk, Tomaszow Mazowiecki en Nur-Sultan (voorheen Astana) zijn bepaald niet de meest iconische schaatslocaties gekozen voor de eerste drie wereldbekerwedstrijden. En dat de tv-kijker weinig publiek zag rond de races in Wit-Rusland helpt ook al niet mee. ,,Maar als je naar die drie locaties kijkt dan is dit nog de kleurrijkste”, zegt Jan Augustinus. ,,We zaten in een redelijk aantrekkelijk hotel vlakbij de ijsbaan, alles is betaalbaar en er was best een mooie sfeer.”

Hij is de voorzitter van de supportersvereniging met 560 leden, en genoot dit weekeinde in Minsk. ,,Samen met zo’n dertig andere Nederlanders. In Minsk was het redelijk bezet, met vooral Wit-Russen. Het viel mij alles mee. Alleen zijn er in dat stadion alleen plaatsen aan de finishzijde en dus niet in de bochten en de overzijde.”

Naar Polen en Kazachstan zullen nog minder leden van de NSSV afreizen, verwacht hij. ,,In Polen is het echt kil en daar ligt geen goede wedstrijdbaan. Astana - dat nu Nur-Sultan wordt genoemd – heeft een heel mooie hal, maar daar komt echt niemand. Daar zit je bij wijze van spreken alleen op de tribune, want die is volledig leeg. Dat is wel jammer.”

Tegelijkertijd ziet Augustinus de oplossing niet meteen. ,,Ik zou niet 1, 2, 3 weten hoe dat moet veranderen. Je kunt de interesse van mensen niet zomaar beïnvloeden. Een locatie als Inzell trekt meer mensen uit Nederland aan. Dan kunnen ze er in de auto heen. Maar die locatie heeft zich niet aangemeld voor het organiseren. En als je bijvoorbeeld naar Calgary kijkt, is het ook minimaal hoeveel mensen daar bij een wereldbekerwedstrijd komen. Nederland is eigenlijk het enige land waar nog écht mensen komen. Maar ook daar zat het bij de selectiewedstrijd begin deze maand niet stampvol. In Thialf hadden ze ook moeite met de vrijdagavond.”

Of hij zich zorgen maakt over de toekomst? ,,Nee”, zegt Augustinus. ,,Dit zijn de wereldbekerwedstrijden, niet de grote toernooien. En onze vereniging groeit nog elk jaar.”