Hutchins, pas 42, studeerde in 2015 af aan het Amerikaanse AFI-conservatorium. Drie jaar later kreeg ze in de wereld van de Amerikaanse Cinematografie de titel Rising Star. Ze ontwikkelde zich tot cameravrouw (of director of photography), die de creatieve en technische vertaalslag van een filmscenario maakt naar het beeld op het filmdoek. Met indiefilms als Archenemy, Blindfire, The Mad Hatter, en een reeks korte films, begon ze naam te maken.

Met de western Rust stortte Hutchins zich op een verhaal over een 13-jarige jongen in de jaren 1880, die in Kansas op de vlucht gaat samen met zijn vervreemde opa nadat hij ter dood is veroordeeld voor het per ongeluk ombrengen van een lokale boer. De rol van de opa werd aan Alec Baldwin toebedeeld. 

Volgens regisseur Adam Egypt Mortimer, die met Hutchins samenwerkte aan de superheldenactiefilm Archenemy, had Hutchins het in zich ‘een zeer beroemde en succesvolle regisseur te worden’. ,,Na Archenemy werd ik door mensen uit het vak gebeld die zeiden dat ze goed werk had afgeleverd’', laat hij weten aan The LA Times. Volgens Mortimer wordt erover gesproken om zijn collega op een of andere manier te eren. ,,Ze bouwde een reputatie op en liet mensen zien waartoe ze in staat was. Ze had een koppige toewijding als het om kunst ging.’’

Collega-cinematograaf en Hutchins’ vriendin Elle Schneider laat op Twitter weten dat vooral de vrouwen uit haar vakgebied ‘historisch gezien weggehouden worden van genrefilms’. ‘Het is bijzonder wreed dat een van de rijzende sterren, die erin slaagde door te breken, haar leven heeft moeten geven tijdens een project waar we voor vochten’.

Hutchins nam in haar jongere jaren geen gebruikelijke afslag naar Hollywood. Ze komt oorspronkelijk uit Oekraïne en groeide op op een Sovjet militaire basis in de poolcirkel die was omgeven door rendieren en nucleaire onderzeeërs, zo is te lezen in haar biografie op haar website. Ze studeerde af aan de Kiev National University in internationale journalistiek. Voordat ze naar Los Angeles vertrok, werkte ze als onderzoeksjournalist aan Britse documentaires. ,,Ze had dit geweldige verhaal dat je direct romantiseert’', aldus Mortimer. ,,Die Oekraïense vibe van haar maakte haar zowel supercool als serieus. Het kon haar niet schelen hoe laat het was of hoe weinig geld we hadden. Ze was altijd bezig met de vraag hoe we bepaalde momenten het mooist eruit konden laten zien.’’