Steady MOP wint thuis geflatteerd van Were Di

Een combinatie van domme pech, te weinig goochem en een vorm van onvolwassenheid stonden aan de basis van het resultaat. De beginfase was onmiskenbaar voor de thuisploeg die vastberaden voor de zege ging . De oorspronkelijk uit Polen afkomstige Amelia Katerla denderde over het veld, wat onmiddellijk voor gevaar zorgde. Al in de zevende minuut moest keeper Lieve Verhoeven vissen, doordat de vrijstaande Bo van Kempen de kans kreeg een afgeslagen strafcorner te verzilveren.

Amper vijf minuten later pakte de gretige linkerspits Tess Olde Loohuis op de vijandelijke helft de bal af, draaide daarna om haar eigen as om vervolgens het projectiel op onberispelijke wijze binnen te slaan. „Zo maak ik ze wel vaker”, reageerde Olde Loohuis na afloop. „Door de draaibeweging weet de tegenstander even niet welke kant je op gaat. Vergelijk het met een rotonde: kies je nou voor de eerste, de tweede of misschien toch de derde afslag?”

Direct na het eerste kwart hield coach Eric van der Pol een donderspeech: „Er moet méér druk op de bal, kan me niet schelen hoe je het doet. Don’t give a shit.” In het tweede kwart was MOP mede dankzij uitstekend voorbereidend werk van Pieke van de Pas dichtbij de derde treffer. Verhoeven stak daar hoogstpersoonlijk een stokje voor. Langzaam maar zeker kwamen de bezoekers uit Tilburg beter in hun spel, resulterend in meerdere strafcorners.

De bewegelijke spits Mai Toriyama bracht de spanning terug in de wedstrijd door tegen te scoren. Het gaf haar ploeg tevens het broodnodige vertrouwen. „De goal kwam op een belangrijk moment. 3-0 of 2-1, dat maakt een wereld van verschil”, sprak de Japanse international naderhand.

Kort na rust hield een werkelijk katachtige reactie van Verhoeven Were Di (nog even) op de been. „De mooiste redding sinds tijden”, erkende de nog maar 19-jarige goalie die daags voor het duel te horen kreeg dat ze de komende drie weken met Jong Oranje mag meetrainen. Niet lang daarna gooide Van Kempen, eveneens 19, de wedstrijd min of meer op slot door vanuit een corner alsnog nummer drie te produceren. De opluchting was groot in Vughtse gelederen. De honger van de cornerspecialist was nog niet over, want ze zorgde ook voor de 4-1.

Dit tot groot genoegen van ‘strafcorner-goeroe’ Toon Siepman, die langs de kant met volle teugen genoot van de verrichtingen van zijn pupil die bij hem trainingen volgt. „Drie goals is natuurlijk prima, maar ik zie genoeg punten voor verbetering. De komende week gaan we verder met de les”, aldus Siepman. Anouk Simons en Aafke Schrievers toucheerden in de slotfase namens Were Di allebei nog de paal. Nynke Lagro bepaalde de (geflatteerde) eindstand op 5-1.