Na 'blokkendozen' nu tijd voor iets spannends?

door Bas Vermeer

Aan het Piusplein wordt de laatste hand gelegd aan wooncomplex Piusplaza, een gebouw dat - zo werd het voor de bouw omschreven - een 'jongerenicoon' is. De 'Westpoint van de binnenstad, maar dan kleiner'.

Een fraai complex (zie foto 2) - en dat is de mening van bovengetekende - het past bij de rest van de bebouwing rond het plein. De witte rekjes voor de ramen zijn dan wel weer een beetje knullig.
Maar god verhoede het dat de studenten er zomaar uitkukelen.

Qua bouw past het in de rij met recente projecten. TalentSquare aan de Hart van Brabantlaan, Pax aan de Magazijnstraat, La Saucisse aan de Noordhoekring, het UWV-pand aan de Spoorlaan.
Maar wat voeg je toe aan de stad? Is het niet allemaal meer van hetzelfde?

Smaak
Smaak is verdomd subjectief, die open deur trappen we graag in. Neem het nieuwe UWV-pand aan de Burgemeester Brokxlaan: voor de één 'niet eens lelijke' nieuwbouw, voor de ander is het pand de belichaming van de troosteloosheid.

Over de schoonheid van de voorgenoemde bouwsels valt te twisten, maar iconen? Dat zijn het niet. Het zijn geen panden waar je een uur nadat je er langs bent gelopen nog eens aan terug denkt.
Het is braaf, kleuren binnen de lijntjes.

Markthal
Het is geen Rotterdamse markthal. Of Den Bosch waar Armada aan de rand van het water 'de zeilen' stevent.
Worden we godbetert ingehaald door Eindhoven? Waar de entree van de het centrum - voor wie vanuit het station de stad in loopt - de laatste jaren aanzienlijk moderner is geworden. Met de komst van de Blob bijvoorbeeld. ​

Anderzijds kun je natuurlijk wel van alles willen en roepen, maar het kost ook navenant. Die Markthal is ontegenzeggelijk prachtig, maar wil je er 180 miljoen euro voor uittrekken? En je kunt wel wachten tot een projectontwikkelaar zich aandient die iets prachtigs in de stad neerzet, maar ondertussen kijk je wel jaren tegen een lege plek aan.

Balans
Of zoals wethouder Berend de Vries eerder al aangaf: je kunt wel een prachtig architectonisch plan bedenken, maar je moet het ook kunnen vermarkten. 'Het is altijd een balans tussen het belangrijke en haalbare.'
En dan zijn er nog mensen die er juist op aandringen om geen gewaagde kunststukjes in de stad te plaatsen, 'zorg maar voor bouw die in de stad past, er over honderd jaar nog in thuishoort."

En het kán wel in Tilburg. Neem de Drieburcht bijvoorbeeld. En al is het geen nieuwbouw: het opknappen van de polygonale loods en de houtloods moeten straks voor een bijzonder aanzicht van het nieuwe stationsplein zorgen.

Dromen
En toch, en toch, en toch...
Eerder deze maand tijdens een presentatie van de ontwikkeling van het Veemarktkwartier werd een filmpje (deze site, bijna onderaan) over de ontwikkeling van het gebied getoond. Onder het kopje 'Iconen' schieten er schetsen langs, waaronder foto 3 bij deze blog.
Mooi? Dat zal voor ieder anders zijn, maar wel apart. En net even wat anders dan er uiteindelijk in het gebied wordt gebouwd. Het FAXX-pand, het Avec-gebouw op het basketbalveldje (zie foto 4) en de plint van de Tivoligarage.

Het gebied gaat er sprongen op vooruit, zeker.
Maar is het niet eens tijd voor wat architectonische reuring? Een gebouw waar de visuele cortex een opdonder van krijgt.
Maak van het Trade Center in de Spoorzone een pand waar je verliefd op kunt worden.

Of juist op deze voet voort? Het karakter van de stad bewaken, vooral niet te gek en waken voor een tweede Katterug. Omstreden (lees: verfoeid), maar wel uniek in zijn soort.

Volgende week verschillende visies over dit onderwerp. Waaronder die van u.
In de reacties hieronder, op Facebook, via twitter of b.vermeer@bd.nl