Stadsportret Dirk de Leeuw: 'Zet de zeikerds op de trein naar Den Bosch'

door Bas Vermeer

Het mag duidelijk zijn: het gezeik op de stad is Dirk de Leeuw (30) meer dan beu. Om zich heen ziet hij de laatste vijf jaar juist een generatie Tilburgers die steeds trotser is op de stad.

„Mensen van mijn generatie die uit Amsterdam terugkomen omdat ze de positieve verhalen over de stad horen. Hier gebeurt het, hier kan alles, in deze vette stad.”

Stadspark
Het ritme van de hartslag van de stad wordt mede door De Leeuw bepaald. Hij stond aan de wieg van het stadsstrand, organiseert populaire feestjes als Disco Snolly en Soepel, zette RAW in de Spoorzone mee op poten en loopt zich nu warm voor zijn nieuwste creatie: het T-Huis op het Van Gend & Loos-terrein. Het voormalige rangeerterrein wordt een stadspark. „Het wordt te gek, dat park”, vertelt ‘ie. „Neem van mij aan dat dit Tilburg op de kaart gaat zetten.”

Samen met beste vriend Lennart Veersma tekent hij voor het horecapaviljoen. Om inspiratie op te doen was hij laatst met de architect in Kopenhagen. De schetsen zijn klaar, maar die houdt De Leeuw nog even voor zich.

„Een park waar je ’s ochtend met de kinderwagen naartoe gaat. Waar je ’s avonds lekker met vrienden een barbecue neerpoot. Of een pintje komt pakken op ons terras.”

Horecajongen
De Leeuw begon zoals zoveel ‘horecajongens’. Op zijn 17e kwam ‘ie bij Bolle terecht, hij werkte bij Brandpunt, bouwde café Slagroom mee op. Een jaar na de opening van Studio was hij daar met Thomas de Bont (nu eigenaar Cul de Sac) de bedrijfsleider om de horecazaak uit het slop te trekken.

Maar de gebruikelijke volgende stap - een eigen zaak - zag hij niet zitten. „Ik merkte dat ik juist het organiseren van evenementen leuk vond.” Het organiseren lonkte: De Leeuw zette met een maat het Bevrijdingsfestival in de Muzetuin op poten. „Een goede leerschool, het miezerde maar er kwam toch 3.000 man op af. Navenant een succes.”

Stadsstrand
Mei dat jaar besloot hij ‘iets met water te willen doen’. Corné Snels van Hardy’s - zijn kapper - stelde de kappersboot aan de Piushaven beschikbaar. Samen met Emiel Veersma liet De Leeuw een ‘blob’ uit China komen, een groot springkussen. Hij lacht: „Blind besteld, we hadden eigenlijk geen flauw idee wat we deden. Maar het werd een fantastische zomer. Uit Utrecht en Groningen kwamen zelfs mensen naar hier om vanaf de boot op de blob te springen.”

Dat was het begin van het stadsstrand dat een jaar later aan de monding van de haven zou verrijzen. „We kochten een strandtent in Scheveningen om die naar Tilburg te halen. Het was de eerste keer dat ik dacht: als het nu fout gaat, gaat het over wel meer dan een paar avondjes afwassen. Maar heel Tilburg kwam mee klussen, een stad in beweging. Stond er 2300 man op de eerste zondag binnen, terwijl we er maar met vijf man personeel waren. Elke dag een rij.” Hij lacht: „Wisten wij veel.”

Maar er drong ook iets anders door: „Als je leuke dingen doet, wordt het wel opgepikt.”

Kutmoment
Niet dat alles wat hij aanraakt in goud verandert. De eerste keer Soepel - ‘een leuk, positief feestje zonder al te bekende namen’ - organiseerde De Leeuw meteen in de Koepelhal. Er waren 1200 bezoekers nodig om quitte te spelen, er kwam zo'n 850 man op af. En dat was nog niet het allerergste, blikt ‘ie terug. „Het geluid van het live bandje klonk niet in de hal. Dat ik 200 mensen moet hebben, maar er komen er 20 en die 20 genieten: dat is oké. Maar het klonk niet. Ik heb die avond echt in een hoekje zitten huilen.”

Dat was het ‘grootste kutmoment’ uit zijn werkende leven, maar De Leeuw pakte met Soepel door. Sinds een jaar krijgt hij betaalde klussen aangeboden, van biermerk Desperados bijvoorbeeld. Dat De Leeuw het feest opzet en het merk er de naam aan mag hangen. „Jarenlang had ik financieel geen vet op de botten, daar doe ik het ook niet voor. Het was dat ze in de horeca zeiden ‘eet maar mee jongen’.”

Voorwaarts
Iets nieuws creëren blijft hem roepen. Zo ontstond ruim een jaar geleden Disco Snolly: één keer in de maand een drukbezochte discoavond in Cul de Sac. Onder het Snolly-vaandel voert ‘ie met Paaspop gesprekken over een rollerdisco. En De Leeuw werd gevraagd om RAW in de Spoorzone mee op poten te zetten. Nu dat staat, lonkt het T-Huis.

Tilburg zit in de lift, vertelt ‘ie. „Onze Chef Soepel komt uit Den Bosch, organiseerde daar grote feesten. Hij zegt ook over Tilburg ‘hier gebeurt het’. Nu weet ik dat er een club gasten is uit Breda die in Tilburg dingen organiseert. Niet voor niks. Het is gewoon zo. Een feit. En Eindhoven is leuk, maar dat is een pauperstad.” Grijnzend: „Ja schrijf dat zo maar op.”

Ballen
Tilburg zou wel meer ‘de ballen moeten tonen’ zegt ‘ie desgevraagd. Geef de jongere generatie meer kansen, klinkt het. „Dat Stadsstrand ging niet gebeuren hé, volgens de gemeente dan. Het was dat wethouder Berend de Vries alle afdelingen bij elkaar riep en zei ‘ik weet niet hoe, maar die tekening die ze hebben gemaakt, gaat er komen’.” Hij lacht „Je had de ogen van die mensen moeten zien. Dan steek je als wethouder je nek uit.”

Hijzelf zit in het bestuur van de Awesome Foundation, tweemaandelijks wordt er 1000 euro uitgereikt aan het beste idee van de stad. „Daar kwam de Streetart-route langs, met meer streetart zou je de stadsdelen met elkaar kunnen verbinden.”

De stad heeft meer goede ideeën nodig, stelt hij. Durf. Of het nu klein of groot is. Zo praat De Leeuw het ene moment over nieuwe lantaarnpalen á la Den Bosch of Parijs, het volgende moment over het uitgraven van de Cityring. „Om een grachtje te maken waar twee sloepjes elkaar kunnen passeren. En binnen de ring moet je het autovrij maken. Dán heb je een toeristische stad.”

Hongkong
Wat hij als organisator van Citymarketing Tilburg vindt? „Makkelijk om aan de zijkant te roepen, maar ik zou er meer gas opgooien. Niet dat ze niks doen, maar het lijkt wel hoe meer budget je als organisatie hebt, hoe saaier het wordt. Ik hoop dat Marc Meeuwis, als nieuwe directeur, dat lef heeft. Hij mag me altijd bellen.”

Kon De Leeuw maar over het miljoenenbudget van citymarketing beschikken, glimlacht ‘ie, dan hangt morgen Hongkong aan de lijn. Met gespeelde verbazing: „Tilburg wat zijn jullie in godsnaam aan het doen!?”