Ook de negentienjarige Carmen Vermeulen uit Goirle had er meer van verwacht. Begin november stopt ze met haar opleiding Sportkunde aan Fontys Eindhoven. ,,Ik keek er heel erg naar uit. Een nieuwe stad, een nieuwe omgeving, noem maar op. Uiteindelijk had ik vier uur per week fysiek les, dan ben je dus maar vier uur per week in die nieuwe omgeving. Zo voelt het niet alsof je aan iets nieuws begint.’’

Praeses van studentenvereniging Olof Pascal Bruineman herkent de problemen. ,,Wij proberen nieuwkomers zeker in dit soort tijden zo goed mogelijk te helpen wat betreft sociale contacten. Wij staan in nauw contact met de universiteit en zij proberen ook te helpen, alleen is sociale contacten verzorgen niet hun taak. In praktijk zie je dat ze daar ook maar weinig voor kunnen doen. Maar het is duidelijk dat iedereen zijn best doet.’’

Bruineman gaat verder dat er binnen zijn vereniging nog redelijk hulp geboden kan worden om eenzaamheid te voorkomen. ,,Maar je hoort ook verhalen van studenten die niet bij onze vereniging zitten en die het moeilijker hebben. Wij kunnen nog oplossingen bieden door online dingen te organiseren. Niet ideaal, maar het zorgt ervoor dat je mensen leert kennen.’’

Bruijneels vertelt vanuit Fontys veel begrip te krijgen en te snappen dat de onderwijsinstelling redelijk machteloos is in deze situatie. De zeventienjarige kijkt wel met een somber gevoel terug op het begin van haar studie. 

,,Al met al is het een hele vervelende ervaring geweest. Ik had echt zin om een nieuw leven op te bouwen maar heb het uiteindelijk maar twee maanden volgehouden. Het voelt ook wel als een valse start. Ik heb op dit moment ook geen goede hoop om op korte termijn terug te gaan, al is dat wel mijn doel. Eerst maar afwachten hoe het virus zich ontwikkelt.’’