Acht bekende en minder bekende Tilburgers voerden daar met willekeurige bellers een gesprek over uiteenlopende onderwerpen. En: zo bleek, daar was behoefte aan. “Mensen zijn op zoek naar nieuw contact, zeker in deze tijd”, vertelt Bregt van Deursen, één van de bedenkers van het callcenter.

“Als je op stap gaat, kom je makkelijk in contact met vreemden. Wij misten dat gesprek in de kroeg enorm”, vertelt Lotte van Oudheusden, de andere bedenker van Mèn-wèl-bèlle. “We hebben een grote liefde voor willekeurig contact. Nu we van de regering vooral in onze eigen bubbel moeten blijven, spreken we bijna nooit met onbekenden. Daarom hebben we dit bedacht. In het dagelijks leven spreek je mensen vooral met een doel, de gesprekken in het callcenter gaan over willekeurige onderwerpen. Het gaat om het contact.”

Random gesprekken
Juist die gekke, random gesprekken, maken dit callcenter zo interessant, volgens Van Oudheusden. “We hebben gekozen om een doorsnede van de Tilburgse samenleving als callcentermedewerker in te zetten: een senior, wijkagent, de nachtburgemeester, een DJ, een humanist, een volkszanger, drie zussen en een dragqueen”, zegt Van Deursen.

Het idee voor het callcenter kwam via Krakers Tilburg (jonge Tilburgers makers) in Theater De Nieuwe Vorst terecht. In een theaterzaal staan acht tafels opgesteld, waarachter de callcenterbellers zitten. De setting is optimaal: een gezellige plant op het bureau, een échte callcenter-headset én computers uit de jaren ’90.

Rokjesdag
Iedereen die belt, heeft keuze uit verschillende onderwerpen waarover ze met de callcentermedewerker praten. Dat varieert van het Koningshuis tot rokjesdag. Zo kletst senior Jelly Sok met iemand over de lengte van een rok. “Je kuiten komen het mooiste uit als je een rok kiest, die net over de knie valt”, vertelt ze de beller. “Ik ben een ervaren gebruikster van rokken.”

“De gesprekken gingen zo soepel. Het is echt boven verwachting goed gegaan. Ik had gedacht dat we misschien veertig mensen in totaal zouden krijgen, maar in de eerste 1,5 uur hebben er al 44 mensen gebeld”, zegt Van Oudheusden.

Leonoor van Aubel is humanist en zit in het callcenter. “Ik heb twee gesprekken gehad van een half uur. Ik was zenuwachtig van te voren, want wat zeg je als er iemand belt? Dat ging soepel. Ik sprak met twee studenten uit Utrecht over hun scriptie en over hoe ze zichzelf als gerecht zouden omschrijven”, lacht ze. “Mensen zijn op zoek naar contact, nu hun wereldje zo klein is. Dit callcenter speelt daar perfect op in.”