Een juten lap siert de voorkant van het boekwerk ‘Verweven Stad’. Hier en daar zitten  gaten, aan de randen zitten rafels. Het beeld symboliseert het stedelijk weefsel van Tilburg: stad waar de teloorgang van de textielindustrie letterlijk gaten sloeg, waar burgemeester Becht zijn ingrepen in het hart maar half kon afmaken en waar niks vanzelf gaat. 

Aan die stad verpandde Ludo Hermans, als student aan de Academie van Bouwkunst, al zijn hart. Sinds 2003, toen hij als stedenbouwkundige bij de gemeente in dienst kwam, pendelt de Vlaming - 64 inmiddels - op en neer vanuit geboorteplaats Antwerpen. ,,Drie of vier dagen per week mogen ze me hier hebben. Het is gezond ook van buiten terug te kunnen kijken. Tilburg is eerder Vlaams dan Hollands: rommelig, open. Ook de mentaliteit komt overeen: handen uit de mouwen, zien dagge vooruit komt. Dat staat me wel aan.”