Staatssecretaris Broekers-Knol neemt haar eigen zorgen mee naar de asielzoekers in Oisterwijk

Broekers-Knol heeft woensdagmiddag meer zorgen dan die er in de Oisterwijkse politiek leven. Haar eigen partijgenoten in Oisterwijk en Algemeen Belang willen dat asielzoekers uit veilige landen niet langer naar Oisterwijk komen (zie BD-dossier). 

Burgemeester Hans Janssen en het COA, dat onder Broekers-Knol valt, hebben dat echter niet in hun overeenkomst opgenomen, hoewel de gemeenteraad daar vorig jaar in meerderheid nog wel op aandrong.

Broekers-Knol had deze week in de Tweede Kamer een andere kwestie aan haar hoofd. De volksvertegenwoordiging uitte forse kritiek op de Immigratie- en Naturalisatiedienst, die van het beoordelen van asielaanvragen een puinhoop zou hebben gemaakt. 

Wegens het niet halen van termijnen, moet de IND jaarlijks 70 miljoen aan dwangsommen overmaken aan asielzoekers. Broekers-Knol gaf eerder een bedrag van 17 miljoen op.

GroenLinks-Kamerlid Bram van Ojik weet de ‘puinhoop’ aan bezuinigingen en het sluiten van opvanglocaties. Dat laatste was mogelijk nadat de vluchtelingenstroom van 2015 in kracht had afgenomen. Nu Turkije zijn deal met de EU op losse schroeven heeft gezet, rammelen opnieuw duizenden vluchtelingen aan de poort van Europa.

Oisterwijk is, sinds 1990, het oudste asielzoekerscentrum van Brabant. Maar als het aan burgemeester Hans Janssen ligt, gaat het karakter van de opvang veranderen. Het azc is in beeld om een Welkomhuis te worden voor vluchtelingen die hun verblijfsvergunning al hebben gekregen en dus kunnen gaan inburgeren. Het gaat om een pilot 'regioplaatsing’ die met de andere gemeenten in Midden-Brabant is afgesproken.

Janssen houdt de raad van Oisterwijk voor dat daarmee het probleem van de 'veiligelanders’ zich op termijn ook op gaat lossen, maar vertrouwen daarin leeft niet raadsbreed.

De discussie over een nieuwe periode voor het azc in Oisterwijk is tot dusverre zonder al te heftige emoties verlopen. Er is de afgelopen jaren wel een toename van met name inbraken en diefstallen geweest, maar lang niet iedereen herkent zich in dat beeld. 

Zo liet de hoogbejaarde Wim van de Wouw, betrokken bij het herbergen van onderduikers in de Tweede Wereldoorlog, maandag deze reactie nog achter op Facebook: ‘Zijn ook mijn buren. Heb in al die jaren nooit geen last gehad. Er is wel eens iets uit mijn auto verdwenen, maar dat kunnen evengoed anderen hebben gedaan.’