Van droge missaal naar death metal (Voorheen Rome, slot)
SERIEBIEST-HOUTAKKER - De rooms-katholieke kerk, tot voor kort almachtig in Brabant, is naar de rand van de samenleving verbannen. In vijf persoonlijke verhalen staat Tom Tacken stil bij de beelden die achter zijn gebleven in ‘Voorheen Rome’. Slotaflevering: Antonius en de verloren schapen.
Delen per e-mail
Voor hij stapelgek werd, kwam een zekere Nietzsche tot dit dubieuze inzicht: ,,God is dood.” Bleef het daar maar bij. Aan de dood zelf kleeft ook een houdbaarheidsdatum. Graven worden geruimd zodra nabestaanden niet meer voor de rechten op willen draaien.
Soms loopt een complete begraafplaats ten einde. Vorig jaar kondigde het bestuur van parochie Peerke Donders aan dat het Tilburgs treurigste dodenakker gaat ‘uitfaseren’. Aan de Gershwinstraat wil je, zoals dat heet, nog niet dood gevonden worden.
In de stad is begraven sowieso overvleugeld door cremeren, terwijl dat door de katholieke kerk toch lang als een ketterse praktijk werd gezien. Tegenwoordig mag cremeren van Rome, mits de as begraven wordt. Verstrooien blijft uit den boze. Een brave katholiek zet zijn dierbare ook niet in een urn op de schouw. Jazeker, het Vaticaan reguleert ook de eeuwige rust.
Alleen op zo'n akker
Wel mooi dat Kiske Verhoeven mocht blijven liggen waar hij lag, toen vorig jaar de verlopen graven op het kerkhof van Biest-Houtakker werden opgedoekt. Als allereerste Biestenaar werd Kiske er in mei 1914 ter aarde besteld. Vlak voor zijn dood moet hij de hoop uitgesproken hebben dat er snel iemand na hem ging hemelen. Helemaal alleen op zo’n akker, dat vond Kiske maar niks.
Opa en oma Boers hebben ook nog altijd hun echtelijk graf op het kerkhof van de Biest. Het is niet de enige reden waarom ik er graag mijn eigen vergankelijkheid kom overpeinzen. Als de mais gehakseld is, kun je de schepen op het kanaal traag aan de dood van de Biest voorbij zien glijden. Dat doet een melancholicus goed.
De kerk als marktplaats
In de kerk bij dit kerkhof is mijn moeder gedoopt. Hier ging ze voor het eerst ter communie. Hier kreeg ze het sacrament van het vormsel. Hier trouwde ze mijn vader, wat een prima keus was. Hier ook kun je anno 2019 op zondagen voor antiek, brocante en vintage terecht. De kerk van de Biest, zes jaar geleden onttrokken aan de eredienst, is een marktplaats geworden. Laat het Christus niet horen.
De Biestse gelovigen moesten na een fusie van parochies uitwijken naar de kerk van Hilvarenbeek. Maar daar voelde menigeen zich bij de Vlaamse pastoor met zijn priesterboordje niet thuis. Zo ontstond een nieuwe geloofsgemeenschap. In dorpshuis Ome Toon - lees: Ome Antonius - houden voormalige parochianen nog altijd hun gebedsvieringen, zónder hostie, maar met koffie na.
Het bisdom Den Bosch kent meer van zulke afsplitsingen. Ekklesia Tilburg is zo’n groepje dat zich aan de moederkerk heeft ontworsteld. Ze spreken daar niet meer over ‘God’, maar over ‘de Enige’. Ik hoorde laatst een heilig boontje schamperen over zulk aangelengd geloof: ‘Laat ze dan natuurgids bij het IVN worden.’
Heilige Antonius, beste vrind, zorg dat de kerk zijn schapen weer vindt
Ondertussen houdt Antonius van Padua, patroonheilige van verloren zaken, nog altijd de wacht boven de kerkdeur van Biest-Houtakker. Misschien dat de nieuwe pastoor van Hilvarenbeek - weer zo’n vrome Belg - er eens een schietgebedje kan gaan prevelen: ‘Heilige Antonius, beste vrind, zorg dat de kerk zijn schapen weer vindt’.
Mijn moeder schiet hij altijd te hulp. Als ze haar bril weer eens kwijt is, roept ma Antonius aan. Komt ze erachter dat hij gewoon voor haar op tafel ligt, dan moet ze om zichzelf lachen: ‘Boer zocht z’n pèrd en hij zat erop.’
‘Verkindsen’ is een mooier woord dan ‘dementeren’. Als kind zoekt mijn moeder elke dag naar ‘ons pa en ons moe’. Terwijl Antonius van Padua haar kan vertellen waar ze liggen: in de schaduw van zijn kerk.
Heilige Familie van opa en oma
Binnen in de kerk, op de markt dus, kun je ook mooie heiligenbeelden op de kop tikken. Zelf ben ik al voorzien. De Heilige Familie van opa en oma heb ik mogen erven. Ze stond decennialang onder een glazen stolp in de goei kamer van de boerderij bij het kanaal.
Mijn oma is op weg naar de kerk daar nog bijna in verdronken. De Duitsers hadden de brug opgeblazen en van de noodplank gleed ze op een kwade zondag zomaar het water in. Drijfnat werd oma op het droge getrokken. Kopje onder had ze toch maar mooi kans gezien haar missaal in de lucht te houden.
Mijn dochter protesteerde fel toen ik de Heilige Familie pontificaal in de huiskamer uitstalde. ‘Kitsch’, sprak ze genadeloos. Omwille van de lieve vrede heb ik Jezus, Jozef en Maria maar naar onze slaapkamer vervoerd.
Bij het opstaan kijk ik Onze Lieve Heer wel eens aan. Links wijst hij naar zijn hart, rechts heft hij vermanend zijn vingertje. Met die dubbele mechaniek van paaien en dreigen weet de kerk van Rome wereldwijd nog altijd miljoenen en miljoenen aan zich te binden. Wij zijn in onze goddeloze uithoek eerder uitzondering dan regel.
Het is al een poos geleden dat ik me als katholiek uit liet schrijven. Een cultuurkatholiek ben ik misschien nog wel. Zo iemand die het ware geloof kwijt is, maar de beelden niet los kan laten. Ik las mijn kinderen ook voor uit de kinderbijbel, omdat ze tenminste de verhalen moesten kennen.
Veel heeft het niet uitgehaald. Volgens mijn jongste zoon komt van religie alleen maar oorlog. Hij wilde laatst een T-shirt bestellen met als opschrift ‘Youth Against Christ’. Schijnt een leuk death-metalliedje te zijn.
Het natte pak
De band van de generaties is doorgesneden. Als ik mijn kinderen over het natte pak van de moeder van oma Nel vertel, moet ik eerst uitleggen wat een missaal is: een gebedenboek.
Toch denk ik zo af en toe dat ik - vrij naar het weesgegroetje - nu en in het uur van mijn dood maar beter God tot leven kan wekken.
Ik ben alleen zo bang dat hij me al aan ziet komen...
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMvideo
Als je Rutte, paspop of een knuffelbeer bent, kun je in Tilburg naar het terras: ‘We zijn nu al bijna een jaar dicht’
TILBURG - Rutte en Grapperhaus zitten wat ineengezakt op een terrasje aan het Piusplein, een terras verderop zitten er in de stoelen paspoppen. In Tilburg staan tientallen terrassen buiten voor een protestactie. In de omringende dorpen Hilvarenbeek, Goirle en Oisterwijk bleef het stil. -
PREMIUM
Bij kinderopvang Tot Strakjes, nieuw in Moergestel, knippen de kleintjes eerst in blaadjes
MOERGESTEL - ‘Tot Strakjes’ gaat de nieuwe kinderopvang in Moergestel heten. Maar wanneer de kinderen straks welkom zijn aan de Oirschotseweg, kan Kim Otten-Rasenberg nog niet zeggen. -
PREMIUM
Mike Trésor beschaamt het vertrouwen van coach Petrovic niet
Afgelopen woensdag was Mike Trésor nog de gebeten hond bij Willem II-fans, zondagmiddag liet de Belg zich van zijn goede kant zien en kroonde hij zich tot koning van Het Kasteel. -
PREMIUMSERIE
Ons Lieve Vrouwke van achter de klimop (Voorheen Rome)
TILBURG - De rooms-katholieke kerk, tot voor kort almachtig in Brabant, is naar de rand van de samenleving verbannen. In vijf persoonlijke verhalen staat Tom Tacken stil bij de beelden die achter zijn gebleven in ‘Voorheen Rome’. Aflevering 2: Maria en haar afgebrande kerk. -
PREMIUMSERIE
De weg, de waarheid en de vuile handen (Voorheen Rome)
TILBURG - De rooms-katholieke kerk, tot voor kort almachtig in Brabant, is naar de rand van de samenleving verbannen. In vijf persoonlijke verhalen staat Tom Tacken stil bij de beelden die achter zijn gebleven in ‘Voorheen Rome’. In aflevering 1: het Heilig Hart en Peerke die zalig blijft.
-
PREMIUMSERIE
Van toen er nog geen airbags waren (Voorheen Rome)
TILBURG - De rooms-katholieke kerk, tot voor kort almachtig in Brabant, is naar de rand van de samenleving verbannen. In vijf persoonlijke verhalen staat Tom Tacken stil bij de beelden die achter zijn gebleven in ‘Voorheen Rome’. Aflevering 3: Christoffel en de dood in de berm. -
PREMIUM
Bronzen bisschoppen en zwarte schimmen (Voorheen Rome)
TILBURG - De rooms-katholieke kerk, tot voor kort almachtig in Brabant, is naar de rand van de samenleving verbannen. In vijf persoonlijke verhalen staat Tom Tacken stil bij de beelden die achter zijn gebleven in ‘Voorheen Rome’. Aflevering 4: Bekkers en de foute herders. -
De Brabants Dagblad-app: de nieuwsapp die draait om Brabant!
In de Brabants Dagblad-app navigeer je makkelijk en snel naar het nieuws dat jij belangrijk vindt. Dankzij de kubusnavigatie draait alles om Brabant.
In samenwerking met indebuurt Tilburg