Nog één keer zette De Gooijer onlangs alles op een rijtje. Sta ik nog steeds achter mijn beslissing? Ja, was het antwoord. En dus leefde hij relatief kalm toe naar de datum van woensdag 23 november, de dag die een maand eerder was geprikt voor zijn overlijden. ,,Dat ik niet meer zo ver vooruit hoefde te kijken – eerst een paar weken, vervolgens nog maar een aantal dagen – gaf me rust.”

Psychisch lijden
Het verhaal van De Gooijer in het Brabants Dagblad – ook zijn moeder en psycholoog kwamen aan het woord - maakte ontzettend veel los. De Tilburger, die aan autisme lijdt, wilde met zijn euthanasierelaas aandacht vragen voor (ondraaglijk) psychisch lijden, iets wat volgens hem nog steeds een taboe is. ,,Dat het zoveel teweeg zou brengen, had ik niet verwacht. Maar ik ben er heel tevreden over. Het heeft veel mensen aan het denken gezet.”

Reacties
De meeste van de honderden reacties die De Gooijer te verwerken kreeg waren positief. Maar er zat ook een aantal vervelende reacties tussen. ,,Vooral uit christelijke hoek. Ik heb de meeste mensen gewoon antwoord gestuurd. Tegen mensen die me probeerden te bekeren, heb ik gezegd: ik zal God de groeten van je doen.”

Laatste dagen
De laatste dagen bracht De Gooijer door met familie en zijn beste vrienden. ,,Ik heb die dagen als heel fijn ervaren.” Maar, zoals gezegd, het deed hem niet terugkomen op zijn besluit. ,,Nee, het is goed zo. Ik ben blij dat ik mag gaan.”

Eelco schreef nog een laatste bericht op zijn blog. Wie medeleven wil betuigen aan de nabestaanden van Eelco, kan dat onder dit artikel doen. De familie De Gooijer vraagt mensen die hun medeleven per post willen tonen het volgende adres te gebruiken:

Zorgbelang Brabant
T.a.v. familie De Gooijer
Ringbaan Zuid 44
5022 PN Tilburg

De verhalen die het Brabants Dagblad over Eelco schreef, zijn gebundeld terug te lezen.